jak wyjść z tego zamkniętego koła

[Gość Pola28]

Hello,
Jak tu zacząć- może, żeby nie było tak smętno to od życzenia wszystkim miłego dnia/wieczora :)
A mam takie pytanie, bo sama jestem osobą, dziewczyną przed 30 tką która ciągle ma problemy z podejmowaniem decyzji, łatwo się denerwuję, przy tym wszystkim wygląda to tak jakbym marudziła, a tak naprawdę ja nie marudzę dla samego marudzenia, tylko na prawdę nie mam siły i dużo się obawiam, małe rzeczy urastają do rangi ważnych i...męczy mnie to wszystko. Chodzę na terapię, obecnie rzadziej ze względu na pracę. Próbuję zacząć chodzić na ćwiczenia i byłam ostatnio nawet 2 razy po czym znowu czułam się przeziębiona. Teraz jesienią czuję się w ogóle tak smutno, nie zawsze jednakowo, ale wczoraj np. wieczorem było mi bardzo smutno, czułam się samotna i taki miałam depresyjny nastrój. Nie mam podobno depresji ani tym podobnych jedynie trudny charakter. Dodatkowo chyba z tych zmartwień źle się czuję też fizycznie. Ciężko wyjść z tego koła. Może lepiej byłoby jakbym nie była sama- tzn miała prawdziwych przyjaciół a tak to tylko rodzina mi zostaje. Nie wiem...może jakieś kółko wspierające trzeba by założyć bo zwariować idzie...ktoś z łódzkiego ? Nie chcę sobie wymyślać chorób, wiem, że psychika wpływa na ogólne samopoczucie, ale to nie jest takie proste...i niesprawiedliwe, że nie dość, że ludzie tacy jak ja mają sami ze sobą ciężko to inni też odchodzą...bo nikt nie chce żyć obok smutnych, niewiedzących czego chcą osób. Czasami w swoim życiu słyszałam zdania typu : "Już się poznałam na Tobie"...nie wiem co wtedy ta osoba, moja koleżanka miała na myśli, wydawało mi się, że musiała coś źle zrozumieć. Ale wszyscy ludzie nie są psychiatrami, psychologami i nie potrafią zrozumieć takich jak ja...w sumie też nie można tego wymagać.