strach przed praktykami

[Gość ZDS2]

Pomocy , dopadła mnie panika. Jutro mam zacząć praktyki jako opiekun medyczny. Przerażają mnie chorzy, jest mi niedobrze na samą myśl. Nie wiem co mam zrobić. Nie odezwę się do nikogo bo mnie zamuruje. I co ja mam począć?

[kingak2]

Z jakiego powodu masz te praktyki? Zazwyczaj obawiamy się tego , czego nie znamy , więc nie panikuj.

[Gość ZDS2]

Musze je mieć aby ukończyć zawód brakuje mi tylko tych praktych własnie

[Gość ZDS2]

I to nie są chorzy którzy leza w łóżkach , sa to chorzy którzy normalnie chodzą ale są w większej części niesprawni intelektualnie. Dlatego tym bardziej sie tego obawiam bo wiem ze będę musial panować nad tymi chorymi. Jak zostanę zwyzwany np. Jak mnie od razu rzuca na głęboką wodę to ja tam zawału dostane. Po za tym trzeba mieć silne zdrowie psychiczne a ja tam zwariuje... Co mam począć jak ja już sie boje i nie spię☹

[laurette]

Juz za pózno na obawy przed praktykami skoro własnie sie rozpoczynają. Potraktuj to jako konieczność. Nie masz wyjscia jak sam piszesz,sa one niezbedne. Pierwsze dni są zawsze najgorsze a potem z dnia na dzień bedzie juz lepiej. Przyzwyczaisz sie.

[mgr Kamila Krocz]

Nie rozumiem, dlaczego wybrałeś sobie taki zawód, skoro już sam fakt praktyk i konieczność spotkania z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie generuje w Tobie tyle lęku i paniki. Jak zamierzasz pracować w tym zawodzie, skoro go nie lubisz? Podejrzewam, że na praktykach nie będziesz pracował indywidualnie, przynajmniej na początku. Twój opiekun praktyk powinien Cię we wszystko wdrożyć i zapoznać z procedurami placówki. Postaraj się słuchać uważnie i wypełniać polecenia. Wierzę, że nie taki diabeł straszny jak go malują, a Ty sobie świetnie poradzisz. Powodzenia!

[Gość tojaaa]

Moim zdaniem wielu z nas zamartwia się, rozmyśla jak to będzie, uważam, że warto spróbować, ale jeżeli minie trochę czasu i stwierdzisz, że to nie jest dla Ciebie to lepiej zrezygnuj z tego i znajdź coś co będzie Ci sprawiało przyjemność. Najgorzej jest robić coś czego się nie lubi. ;) Ale jak nie spróbujesz to się nie dowiesz.

[kingak2]

A w zasadzie na czym będą polegały Twoje obowiązki.

[Gość opiekun medyczny]

Czy wybierając szkołę nie wiedziałaś na jaki zawód się decydujesz? Nawet jeśli nie - to już się dowiedziałaś. Wyjścia są dwa: albo przełamiesz się, spróbujesz i odnajdziesz w zawodzie opiekuna medycznego, albo nie - i wtedy lepiej zrezygnować. Nie każdy jest w stanie pracować z osobami chorymi i niesamodzielnymi. To ogromna odpowiedzialność. Zawód ten wymaga odpowiednich cech charakteru i silnej psychiki (fizycznie też trzeba wykazywać się siłą). Jednak spróbuj - może odkryjesz w sobie to "coś", co sprawi, że będziesz dobrym OM. Powodzenia!

[Gość ZDS2]

Jest już lepiej , znacznie, tylko rozmowa z podopiecznymi mi idzie średnio , jako że jestem osobą nieśmiałą, dostaje mi się za to od jednej z opiekunek która mnie nadzoruje. Ale co ja poradzę. Podopieczni są mili, jeden mnie nawet polubił :D D. i z nim czasem rozmawiam, bo nie jest az tak bardzo chory. Ale jest tak czy siak ciężko.

[kingak2]

Widzisz , nie taki diabeł straszny jak go malują. Nabędziesz doświadczenia i poradzisz sobie. Spotkasz się z różnymi przypadkami. Spróbuj być oparciem dla tych ludzi . Oni może boją się bardziej niż Ty.

[Gość oples]

Collegium Medica w Szczecinie to świetna szkoła. Oferuje kształcenie w szkołach medycznych, szkołach policealnych, technikach, szkołach branżowych, liceach dla dorosłych. Dobra atmosfera i w przystępny sposób przekazywana wiedza.