Czy jest tu ktoś

[Gość takilos]

kto ma wiecznie powracające myśli samobójcze albo marzenia o końcu świata i myśl że życie jest nic nie wartym gównem?

[Gość Aleksandra277]

Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Zmień punkt siedzenia.

[unna-1]

Dawno temu, też miałam takie myśli. Na szczęście zaczęłam pracować nad własną psychiką, uczyć się, jak się zmienić, jak poczuć życie.
Jest dużo książek na ten temat. Powiedziałam sobie - innym się udało, mnie też się uda. I udało się.
Bardzo pomocnym była zabawa z kolegą, gdy wspominaliśmy dobre, lub zabawne chwile, z naszego życia. Licytowaliśmy się, kto ma więcej tych zabawnych momentów.
Dopiero wtedy uzmysłowiłam sobie, że tych dobrych chwil, było o wiele więcej, niż tych złych.
Ale o tych dobrych, zapominamy. Natomiast złe chwile pielęgnujemy w pamięci, wracamy do nich i w efekcie nasze życie wydaje się pasmem nieszczęść.
Pamiętajmy o dobrych momentach. Mogą to być drobiazgi, ale z nich składa się całe nasze życie.

A zmiany zaczęłam od tego: rano po przebudzeniu mówiłam sobie - zaczyna się nowy, piękny dzień. Jak padało, to mówiłam, że dobrze, bo podleje kwiatki i drzewa. Czyli zaczynałam od pozytywnej myśli.
Potem mówiłam sobie - z dnia na dzień, coraz lepiej mi się powodzi, pod każdym względem.
itp.
Nauczyłam się nowych myśli i życie stało się całkiem ciekawe.
To nasze myśli tworzą rzeczywistość, w której żyjemy.

[Merodach]

W dwóch się mieszczę(myśli samobójcze, myśl że życie jest nic nie wartym gównem), choć nie do końca. Trzecie o końcu świata to katastrofizm, jak o tym myślę to na pierwszy rzut pojawia mi się Oswald Spengler i głupoty tworzone przez ludzi przewidujących koniec świata co kilka lat, którego oczywiście nie będzie.

Gdy przeczytałem "Gdy życie traci sens. Rozważania o samobójstwie" - Erwin Ringel znacznie zmieniłem spojrzenie na temat samobójstwa.

Właściwie takilos to co Ci z osoby mającej podobne spojrzenie na świat do twojego, jeśli chcesz mieś bardziej zdrowe?