problem z rodzicami... poważny!!! zalamanie

[Gość SmutnaZosia]

Mam 20lat. W podstawowce mnie nie lubili I gimnazjum... Nie mieliśmy łazienki A rodzicom nie chciało się grzać wody i dlatego.. kapalam się może raz na tydzień... wcześniej nie miałam znajomych a dokładnie rok temu poznałam koleżanke która jest moja przyjaciółka. Ma dzieci każde z innym I trochę im to przeszkadza... wcześniej nie spotykalam się prawie z nikim a teraz jak ciągle do niej jeżdżę albo w dzień albo na noc to ciągle coś... że niby już ludzie gadaja ze my to lezbijki po pierwsze my nigdy o niczym takim nie słyszalysmy od nikogo a po drugie nie tylko my spotykamy się ciągle I jesteśmy nie rozlaczne. Nie radzę sobie W żadnej pracy przez nich bo ciągle mnie krytykują, mówią że I tak mnie wyrzuca bo do niczego nie nadaje się, nie wierzą we mnie, a jak nie mam pracy to krzyczą ze powinnam wziąć się za siebie, bo nie poradzę sobie W życiu... nie mogę spotykać się z chłopakami nie mogę pić nie mogę wychodzić do godziny 19 bo zbyt późno jest a my już powinniśmy spać o 21. Często mówią też ze udaje dorosła a tak nią nie jestem...
Przez nich mam depresję... Mam dość... chodzę do psychiatry I psychologa ale to prawie nic nie daje . Niech mnie zamkna W jakimś psychiatryku..
Ps. Na wyprowadzke brak kasy... umowa do lipca a co potem... Nie wiem...

[Gość Tumblr Girl]

'Niech mnie zamkną w jakimś psychiatryku' haha chyba nie wiesz co mówisz. Ja byłam w psychiatryku i przez długi czas po powrocie jeszcze miałam traume po nim. Ale wiesz chcesz to idź do psychiatryka, proszę bardzo tylko potem nie płacz by ktoś cię stamtąd zabrał :)

[kingak2]

Rodzice Cię zdominowali. Z jednej strony wyrzucają do pracy, a z drugiej strony traktują jak dziecko , ograniczając Twoją swobodę. Powinnaś się im sprzeciwić , bo jesteś przecież pełnoletnia i masz prawo utrzymywać znajomości z kim chcesz , o ile taka znajomość nie będzie miała negatywnego wpływu na Ciebie. Nie ma nic złego w spotykaniu się z koleżanką , która ma dwoje dzieci. Więc skąd pomysł ,że jest lesbijką. W żadnym wypadku nie przejmuj się tym , co "ludzie gadają". To jest Twoje życie i Twoje wybory. Ludzie gadają, to co to znaczy , że masz się pod porządkować komuś tam , kto nie weżmie żadnej odpowiedzialności za Twoje życie i kogo nawet nie znasz? Postaraj się o pracę i nie ulegaj rodzicom, bo całkowicie zapanowali nad Twoim życiem. Dobrze by było , gdybyś porozmawiała z psychologiem. Nie bardzo rozumiem ,o co chodzi z tą umową do lipca.