Opuszczona

[Suncia]

Mąż ma 60 lat , jest emerytem popija sobie i to całkiem sporo,ja nie liczę się już wcale traktuje mnie jak smiecia .
Sypialnię ma sam,a ja oddzielnie śpię nic nas już nie łączy,a ja odczuwam wstrętu do niego ,żadne argumenty nie trafiają do niego wnuki tylko patrzą i współczują,a my jesteśmy tylko na papierze,jak dalej żyć z pijakiem dla którego liczy się butelka a nie żona która stara się jak może

[juulia777]

Jest mi bardzo przykro że znalazła się Pani w tak ciężkiej sytuacji . Szczególnie że spędziłam już Pani z mężem jak przypuszczam sporo lat . Uważam że nigdy nie jest za późno żeby zacząć nowy rozdział w życiu . Jeśli mąż niszczy Pani życie i zdrowie to może warto zastanowić się nad odejściem . Przypuszczam że po tylu latach to ciężkie a wręcz wydaje się niemożliwe ale czy chce Pani cierpieć do końca życia ?skoro Pani prośby nic nie skutukuja . A może jakaś terapia dla męża ? Proponuję Pani podjąć jeszcze jedna rozmowę z mężem , może zaproponować leczenie jeśli problem z alkoholem jest poważny .
Czy poza domem ma Pani jakieś zainteresowania ? Czy spotyka się Pani z przyjaciółkami?

[mgr Kamila Krocz]

Rozumiem, że przeżyła Pani z mężem wiele lat. Być może większość czasu byliście ze sobą z przyzwyczajenia, a nie z miłości. Pyta Pani, jak żyć z mężem, który pije? Proszę zadać sobie pytanie, czy jest sens żyć z mężem, który pije? Czy chce Pani być jeszcze z mężem? Czy jeszcze zależy Pani/ mężowi na małżeństwie?

[kingak2]

Faktycznie. Przede wszystkim musisz sobie zadać pytanie nie o to , jak żyć z alkoholikiem, ale czy chcesz to zmienić. 60 lat , to nie starość .Wiele lat przed Tobą więc jak chcesz je przeżyć. Wiele kobiet tzw. współuzależnionych utrzymuje związek z alkoholikiem , bo np. nie mają siły , by walczyć i nie widzą sensu zmiany. Nie zwracaj uwagi na to , co ludzie powiedzą , bo to jest Twoje życie. Jeżeli podejmiesz decyzję , bądź konsekwentna. Myślę ,że pomogłaby Ci rozmowa z psychologiem o swoich problemach.

[Gość Opuszczona]

Dziękuję za porady, dało mi to dużo do myślenia,jestem uzależniona finansowo od męża i tu mnie na ,nie pójdę na ulicę ,poza tym poważnie choruje bo mam guza muzgu i guza tarczycy potrzebuje spokoju i leczenia,ale mąż ma to gdzieś,poczułam się lepiej otwierając się tu przed wami bo nie jestem teraz sama mam Was i dziękuję Wam.

[kingak2]

Bardzo Ci współczuję . Jeżeli Ci to pomaga , to pisz. Masz też dzieci i wnuki , które pewnie Cię wspierają. Pamiętaj ,że nowotwór , to nie wyrok i można się skutecznie leczyć.