Skocz do zawartości
Forum

niepowodzenia życiowe


Gość meie

Rekomendowane odpowiedzi

Witam.
Mój problem jest dość szeroki. W ciągu roku, a moze nawet i 2 lat wydarzyło się tyle rzeczy z którymi sobie nie radze. W miłości, w pracy idt.... Tyle się naraz zwaliło... ze nie wyrabiam. Po za tym czuję że większość ludzi oddziałuję na mnie negatywnie, wpędza mnie w zły nastrój. Nie wiem czy to depresja, po stracie pracy ostatnio gdy niespodziewanie dostałem wypowiedzenie umowy czuję się jakiś taki zdołowany. Nie mam nic ochoty oraz nie śpię,

Odnośnik do komentarza

Utrata pracy jest mocno stresującą sytuacją, która wyzwala szereg negatywnych emocji - lęk, strach, niepewność, brak poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji, niską samoocenę, poczucie winy, żal, poczucie niesprawiedliwości, rozczarowanie itp. Wskutek obniżonego samopoczucia mogą pojawić się inne objawy, jak problemy ze snem, utrata zainteresowań czy spadek motywacji. Niewykluczone, że bezrobocie może stać się katalizatorem zaburzeń depresyjnych. Niemniej jednak przez Internet nie da się postawić diagnozy, dlatego zachęcam do skorzystania ze wsparcia i pomocy psychologa. Powodzenia i pozdrawiam!

Odnośnik do komentarza

Nie możesz się poddać. Pracę na pewno znajdziesz , tylko musisz się trochę postarać. Nie wiem jakie masz kwalifikacje , ale na razie weż taką jaka będzie. W trakcie możesz szukać czegoś bardziej odpowiedniego dla Ciebie. Potrzebny Ci kontakt z ludżmi. Jeżeli się takie ma , to i łatwiej czegoś szukać. Z pewnością nie możesz się izolować od ludzi. Zawsze czegoś się można dowiedzieć. Szukaj w internecie ofert. Trochę ich jest.

Odnośnik do komentarza

Sprawa polega na tym że ja upatruje swoje życie w internecie, - dla wielu ludzi owszem jest to jakieś ułatwienie w życiu, ale ja gubię się. Potrafię spędzić dużo czasu(czytaj: tracić go) na to żeby trafić idealną miłość, często czuję że nie jestem gotowy a mimo to złudna potrzeba miłości spowodowana nie szczerym wejściem w związek ale z poczucia samotności ( ja wiem że to tez dobre poniekąd wyjścia bo ludzie szukają miłości w samotności) ale ja nie robię to z szczerości, nie działa we mnie uczucie. Okłamuje samego siebie i innych przy okazji tez. Jestem sam dla siebie toksyczny i tą toksynę rozlewam wokół. Nie jest dobre kiedy nie ma się żadnych kontaktów, przyjaciół etc. aby myśleć jednym schematem miłośc miłość. Myślę że już i tak długo nie ruszyłem z miejsca, zastałem się, ponieważ myślałem tylko o tym by zdobyć miłość, nie przejmowałem się że mam wielkie - (nawet można powiedzieć tkwi w tym ogromna przepaść,) braki w kontaktach międzyludzkich, w obyciu z ludźmi. Zauważyłem że ciągłe szukanie miłości, sprawia iż uogóniam, mogę największą kłamczynie uznać za osobę która się przy mnie poprawi. Często pakuje się w związki , które z góry przegrane są na skazanie, szukam dalej nie zrażam się, lecz ostatnio.. uświadomiłem sobie, że sam siebie tym sposobem niszczę. Myśląc tylko o miłości, zapominam o przestrzeni dla siebie, dla samorozwoju. To myślenie w mojej ocenie jest toksyczne, długo musiałem dochodzić do tych stwierdzeń, ponieważ myślałem że miłość pomoże mi wyrwać się z mojej samotności - to błędne myślenie. Nawet nie chcę przypominać sobie ile razy w ten sposób skazałem siebie na porażkę. Zaniedbując przyjaźnie, mój samorozwój. Dla miłości, byłem w stanie zniszczyć swoje życie, zamienić je na ciągłe uganianie się za miłoscią. Nigdy nie miałem swojej przystani , swojego miejsca które jakoś bym stworzył, by potem dzielić się z innymi ludźmi swoim życiem. Nie mogę kochać drugiej osoby , kiedy sam jestem dla siebie toksyczny, kiedy sam siebie niszczę, i nie jestem pewny nawet siebie. Szukanie miłości w internecie, nie mając swojego życia, był i jest (bo dopiero dzisiaj miałem czas nad tym wszystkim głębiej pomyśleć) stratą czasu. Dlaczego stratą? Mogłem ten czas przeznaczyć na zapisanie się na wartościowy kurs, na poznanie ludzi, nie myśląc wcale o miłości. Myślę że w dużym stopniu jestem uzależniony od pożądania miłości, i to mnie niszczy. Nie da się kochać kogoś, jeśli nie ma się pewności, nie ma się zbudowanego poczucia własnej wartości. Już trudno, jestem na takim etapie że uwolnienie się od takiego małostkowego myślenia jest trudne. Ja zawsze odrzucałem swoją prywatność, dla mnie nie było szansy na wyjście, na poznanie ludzi, na samorozwój, byłem pochłonięty namiętnym szukaniem miłości, co skutkowało frustracją, i wyrzutami do świata. Moje myśli nie są uporządkowane, nie działam w harmonii, jestem kłębkiem nerwów, no bo przecież do tej pory byłem przekonany że tylko miłość mnie uratuje, no a jeżeli jej nie ma to jest tragedia. Tak myślałem. Nie słuchałem innych że moje postępowanie jest zgubne. Ja naprawdę nie mam nic do szukania miłości przez internet. W mojej ocenie to jest złudne. Zniszczyłem siebie, swoją samoocenę. I to nie ludzie wykreowali we mnie takie poczucie, sam sobie wbiłem drzazgę do mojego życia.

Odnośnik do komentarza

Ludzie o ile nie znalezli swojej polowki to raczej zawsze jakos ja probuja znalesc. Ale robia to jakby mimochodem. Tutaj biegna do szkoly, bo musza a tu oczami na boki rzucaja, czy w zasiegu wzroku i sluchu nie ma kogos interesujacego.

Chodza do pracy bo musza i w tej pracy lub w ramach jej wykonywaniau klienta tez zauwazaja plec przeciwna.

Ida zalatwiac sprawe urzedowa a tu moze sie okazac, ze mloda i mila urzedniczka to dziewczyna z ktora probuja sie umowic. Albo stoja w kolejce do okienka i w ramach marudzenia ile to jeszcze moze potrwac wypatrza inna osobe. co tez sie wkurza i zgodnosc pogladow jakos zgrabnie doprowadzi do tego, ze umowia sie ze soba np do kina.

Kazdy, o ile nie znalazl swojej polowki, to sie za nia rozglada mniej lub bardziej intensywnie tam gdzie ona potencjalnie moze byc. Czyli rozgladanie sie jest jak najbardziej normalne. Czy rozgladanie sie w internecie tez- to juz Twoj wolny wybor. Tyle, ze nawet jak jakas spotkasz to czy Ty bedziesz umial z nia w realu gadac, bedziesz umial sie zachowac. Po Twojej dluzszej wypowiedzi sadze, ze moze masz jakies dysfunkcje w kontaktach miedzyludzkich i moze Ci byc ciezko. To pomysl sobie "vice versa"tam tez sa takie dziewczyny, ktore slabo ogarniaja rzeczywistosc- umieja poklikac w klawiaturke a w realu to juz duzo trudniej im idzie. Dlatego ja osobiscie zawsze wszystkim ludziom mlodym powtarzam, ze powinni koniecznie isc do ludzi, na kursy, na zajecia sportowe, na wolontariat. Wszedzie sa ludzie i jest szansa spotkac swoja sympatie. A jak od razu jej sie nie znajdzie to przeciez nic strasznego, co czlowiek ciekawie spedzi czas to jego.

Jesli wiesz,ze za duzo czasu spedzasz w internecie to z zegarkim w reku ograniczaj tylko do pol godziny codziennie lub co drugi dzin np. godzinka. Jak zrobisz to rzetelnie to pozostaly czas bedziesz musial jakos zaaranzowac. I wtedy moze sie okazac. ze trzeba isc i w realu szukac znajomych czy jakis fajnych dziewczyn. Jak szukac poprzez zajecia, ktore Cie pociagaja, ktore mozesz lubic, ktore beda Cie rozwijaly.

A na razie to szybko obejrzyj sie za praca, bo brak pracy ogolnie demotywujaco na czlowieka wplywa i swiat mu sie mniej podoba. Powodzenia w znalezieniu pracy. A milosc przyjdzie sama. Zawsze przychodzi nie wtedy gdy sie jej spodziewamy, gdy o niej marzymy. Zazwyczaj niespodziewanie jak nam sie wydaje, ze wszyscy na swiecie juz maja swoje pary tylko my tacy wybrakowani, dla nas zabraklo drugiej polowki jablka.

Odnośnik do komentarza

Uważam ze internet odrealnia , w jakimś stopniu idealizujemy druga osobę. Porywamy sie z uczuciami, i nie patrzymy czy partner/partnerka jest odpowiednia czy tez nie, w intrenecie nie dowiemy sie o osobowości drugiej osoby. Wszystko to zamyka nas w czterech ścianach domu. A umawianie sie na randki przez internet to zbyt pochopna decyzja. Wszystko ma swój czas i swoje miejsce. A jeśli chcemy ten czas przyspieszyć to znaczy że jesteśmy niecierpliwi. Czesto spotykam sie z czymś takim ze można wybierać w intrenecie tak jak w sklepie. Jeśli ten chłopak/dziewczyna mi sie nie spodoba to wybiorę innego. Proste?proste i nawet nie trzeba żadnego do tego wysiłku. Trudność polega na tym żeby podchodzić do ludzi, zainteresować, nie trzeba być niewiadomo jakim, wystarczy być sobą.Dawniej ludzie nie potrzebowali internetu aby znaleźć dziewczynę /chłopaka, a teraz?wystarczy spojrzeć na ilość rozwodów. Dla mnie internet jest odrealnieniem od rzeczywistości.

Odnośnik do komentarza

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...