Skocz do zawartości
Forum

Czy to może być depresja młodzieńcza?


Rekomendowane odpowiedzi

Witam! Mam 14 lat i jakiś czas temu zaczęłam się bardzo zmieniać pod kątem psychicznym. Niecały rok temu zaczęło się u mnie od bulimii. Początkowo Nie było to silne ale w tej chwili ledo daje rade jeść cokolwiek bo wiem jak to się kończy i dosłownie ograniczam się do śladowych ilości posiłków albo nie jem ich wcale bo wtedy czuje straszny ścisk w gardle i nie wytrzymuje bez wywoływania wymiotów.
Często, szczególnie wieczorami napadają mnie dziwne odczucia strachu i natrętne myśli które strasznie obniżają mi samoocene takie jak wszystkie błędy które robiłam w ciągu dnia i to jak można być tak głupim, bezwartościowym, nie przydatnym, ludziom na mnie nie zależy i wiele innych myśli których napływów powstrzymać nie potrafie i które doprowadzają mnie do łez, i strasznych napadów strachu.
Kiedyś okaleczałam się tylko kiedy w moim życiu stało się coś co bardzo mnie drażniło psychicznie typu długa kłutnia z najlepszym przyjacielem, ale nawet wtedy nie robiłam tego jakoś specjalnie mocno czy dużo a teraz jest to już u mnie normą. Zazwyczaj okaleczam się na kostkach i nie potrafie tego zatrzymać ponieważ wtedy zapominam na chwile o innych problemach i o tych myślach które mnie wtedy nękają.
Mam straszne problemy ze snem. Potrafie leżeć i nie spać do kilku godzin. Nie ważne o której położe się spać, zasypiam miejwięcej od 3 do 5 ale kiedy zasne i mam wolny dzień, to potrafie spać nawet po kilkanaście godzin.
Kiedyś miałam wiele ambicji i zainteresowań ale całkiem straciłam wiare w siebie wobec nich i mimo, że naprawde miałam możliwości i talenty czuje, że nie daje rady wykonywać tych czynnści. Nie jest to na zasadzie zmainy zainteresowań bo naprawde chciałabym do tego wszystkiego wrócić ale mam całkowite poczucie rezygnacji.
Całkowicie nie moge się skupić na niektórych ważnych czynnościach typu nauka, czytanie czy nawet oglądanie filmów. Często przerywam po kilku minutach poniweaż robie się bardzo rozkojażona i nie potrafie się skupić.
Niedawno wymyśliłam sobie wymaiginowanego przyjaciela i rozmawa w myślch z nim co prawda mi pomaga ale jednak niewiele. Nie jestem pewna czy posiadanie takiego jest normalne i w sumie jednak się boje.
To są takie najgłówniejsze moje problemy. Moja siostra znalazła kiedyś artykuł o depresji młodzieńczej i zastanawiam się czy mogą to być jej obiawy. Czy powinnam się udać z tym do psychologa czy czekać i próbować samemu jakoś sobie z tym radzić?

Odnośnik do komentarza

Zaburzenia snu, autoagresja, utrata zainteresowań, zaburzenia odżywiania się to wystarczający katalog problemów, z którymi powinnaś jak najszybciej udać się do psychologa. Powiedz swoim rodzicom o swoich trudnościach i rozważcie skorzystanie z pomocy psychologa/psychoterapeuty. Obawiam się, że sama sobie nie pomożesz, a objawy będą się jedynie pogłębiać i nasilać.

Odnośnik do komentarza

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...