Jestem niepotrzebna...

[Gość Dom_nika_00]

Od kilku miesięcy poważnie zastanawiam się czy nie popełnić samobójstwa, lub uciec z domu i już nigdy nie wrócić. Mam dopiero 16 lat moi rodzice mnie nie kochaja, mówię i twierdzę tak, ponieważ mam starsza siostrę, która pod każdym wzgledem jest lepsza ode mnie. Lepiej się uczy potrafi gotowac, a ja nie... moi rodzice wlasnie dlatego krytykuja mnie i bija twierdza ze nie wiedza skad się coś takiego jak ja uleglo... boli mnie to bardzo... zreszta moja babcia chyba nie uwaza mnie za wnuczke.. siostrze daje prezenty dzwoni do niej, a do mnie? Do mnie tak jakbym nie istniala, nawet nie pogada ze mna normalnie... moja rodzina mnie nie chcę, więc po co mam marnować tlen?? Boję sie porozmawiac z rodzicami, nie kocham ich ja również bo widze co sie dzieje.... proszę o pomoc jak najszybciej bo ja dłużej nie dam rady...

[Gość Bartoszzz_420]

Kude współczuję ci :// miales to samo 10 lat temu i wiesz co zrobilem? Wyprowadzilem sie z domu i do teraz nie utrzymuje z tymi ludzmi kontaktu... faworyzowali brata również starszego. Wiem czujesz. To jest chyba choroba psychiczna teraz w drodze jest moje dziecko dla którego nie wyobrazam sobie takie zachowania jak moi rodzice mieli do mnie! Ty pomysl ze tez zostaniesz mama i zalozysz rodzine, bron boze nie mozesz sie zabic! Nie poddawaj sie ! Powodzenia!

[Gość Klaudiaxx2002]

Mam ten sam problem. Mam 14 lat i identycznie to samo w domu. Tez nie wiem co robic. Moglby nam ktos pomoc?? Przynajmniej nie jestem jedyna! Trzymaj się!

[Gość 5555599]

Nie patrz na innych bo to twoje życie ...
Jeżeli z kimś masz źle lub coś się nie układa to tym bardziej powinnaś zacisnąć zęby i odnaleźć swą drogę życiową posłuchaj :) tego

[kingak2]

Dom-niko ,masz dopiero 16 lat. To jest czas buntu przeciw całemu światu . Twoja psychika nie jest jeszcze w pełni ukształtowana , jeżeli mogę tak to określić. Na podstawie Twojej wypowiedzi nie mogę twierdzić , że wyolbrzymiasz fakty. Myślisz o samobójstwie , bo może Ci się wydaje , że w ten sposób ukarzesz rodziców i wreszcie docenią to , co stracili. To błąd , bo na jednej szali stawiasz swoje życie i cierpienie rodziców , którego i tak nie zobaczysz , gdybyś podjęła taką decyzję. Często zdarz się , że w rodzinach jedno z dzieci jest faworyzowane. Tak było w przypadku Grace Kelly , której ojciec faworyzował jej siostrę ponieważ miała osiągnięcia sportowe ,a on był typem sportowca. Wiele przykładów można by tu podać. Wcale nie musisz umieć gotować, ani uczyć się lepiej niż siostra. Jesteś odrębną istotą i może masz inne talenty , które jeszcze się nie ujawniły. Dlatego nie przejmuj się tą sytuacją , bo rodzice nie są żadną wyrocznią . Gorzej ,że Cię biją. Myślę ,że powinnaś o tym porozmawiać z psychologiem szkolnym lub wychowawcą. Z babcią porozmawiaj dlaczego do Ciebie nie dzwoni , tylko do siostry. Babcie z reguły są o wiele " miększe " niż rodzice. No i trzymaj się , żadnego wycofywania się z życia. To samo , co piszę do Ciebie dotyczy również innych osób w podobnej sytuacji.

[kingak2]

A dodając. Wcale nie jesteś niepotrzebna. Na rodzicach świat się nie kończy. Jeszcze nie wiesz komu , w jaki sposób i kiedy możesz być potrzebna.