Problemy i nieświadomość

[Gość knowless123]

Witam, mam 15 lat i od ponad pół roku zachowuje się inaczej niż przedtem. Bardzo się boje teraz, ponieważ nigdy nie 'zwierzalam się' specjalistom, ani nikomu doroslemu. Rok temu miałam bardzo dobre kontakty z osobą, która chorowala na depresję i inne zaburzenia psychiczne, której pomagałam i często czytałam jej zwierzeń i listów pożegnalnych. I chyba przez to wszystko odbiło się na mnie. Bardzo często ludzie mi mówią, że chodzę naburmuszona, że nie mam do nikogo szacunku. Sama nie wiem czy to jest prawda. Dręczą mnie złe wspomnienia, kiedy przypomnę sobie mój zły krok, chwile słabości, nie panuje nad sobą, wtedy brzydze się własną osobą. Przed kilka tygodni się nie tnę, ale kiedy to robiłam przynosiło mi to ulgę i w pewnym sensie zadowolenie, lubiłam kiedy mnie bolało miejsce przecięcia. Bardzo często żałuję swojego zachowania, zdarza się, że jestem niemiła dla osoby, która na to nie zasługuje, a kiedy sobie uświadomie jaka byłam to mogę sobie to wypomninac do dziś i płakać z bezsilności. Bardzo często wyobrażam sobie swoją własną śmierć, zawsze widze siebie wiszącą na drzewie w jakimś spokojnym miejscu, gdzie mnie nikt nie znajdzie. Boje sie, że mogłam sobie coś uroić w głowie i na siłę próbuje sobie zmyslic jakieś zaburzenia.

[Gość agi12]

nie bój się, zgłaszać po pomoc -odważnie do specjalisty - do poradni psych- pedagogicznej. Nie patrz na rówiesników, nie wstydś się, dbaj o siebie, odważnie i z impetem.

mi gdy byłam młoda, pomogły oddziały dzienne leczenia nerwic.moi rodzice - to była ostatnia rzecz na jaka by się zdobyli - skierowac mnie do specjalisty po pomoc.

jesli cierpisz- rozpychaj sie łokciami i szukaj pomocy.

[P. Kwiatkowski]

Witaj,

Na wstępie chciał bym Cię zapewnić, że absolutnie nie jesteś sama na tym świecie w takiej sytuacji. Statystycznie ok 1/3 osób w Twoim wieku ma trudności związane z nauką, komunikacją z rodzicami, rówieśnikami czy zawodami miłosnymi. Do tego burza hormonów może powodować obniżenie samooceny czy poczucie beznadziejności. Ale głowa do góry. Świat ma nam bardzo dużo do zaoferowania. Dobrze jest znaleźć jakieś zajęcie / zainteresowanie które da Tobie zaangażowanie w temat, może to być sport, może to być jazda konna, albo spacery z psiakiem. Jesteś istotą twórczą i masz bardzo dużo wartości, które są bezcenne. Zacznij pisać pamiętniczek gdzie będziesz zapisywać drobne rzeczy, które dają Ci radość, które sprawiły Ci przyjemność albo zacznij pisać bloga, jest to niesamowity proces myślowy, możesz poznać w ten sposób ludzi, którzy są w tej samej sytuacji co Ty, wymieniać z nimi poglądy. Jeżeli nie wiesz jak zacząć to napisz do mnie. Dbaj o swoje zdrowie psychiczne, pamiętaj że tkwi w Tobie ogromny potencjał i wartość !

Pozdrawiam,

Przemysław Kwiatkowski