trudne relacje w rodzinie

[Gość Magi1977]

Witam, nie wiem gdzie szukać pomocy, żyjemy w stresie i ciągłym zamartwianiu, moja mama najbardziej to odczuwa. Chodzi o moją siostrę, jest po operacji usunięcia guza mózgu (niezłośliwy) i na dodatek ma inne ciężkie choroby , z którymi musi żyć. Uwielbia dzwonić do mamy i godzinami jej opowiada co jej jest, jak się czuje i co się u niej dzieje. Potrafi siać panikę z błachych spraw , uwielbia jak ktoś jej współczuje i się nad nią użala, czasem wydaje mi się, że czerpie z tego energię do życia tylko ta druga osoba jest tak załamana po takiej rozmowie, że spać później nie może bo ciągle myśli o tym. Nastrój okropny, nic się wtedy już nie chce. Siostra uważa i często podkreśla, że ma pecha, że wszystko co złe jej się przytrafia. Dodatkowo sieje nieporozumienia między mną i mamą, kłamie często i mówi tylko to co chce aby druga osoba wiedziała. Zawsze taka była, przed chorobą nie odzywałam się z nią przez 3 lata właśnie przez jej krętactwa, obarczanie mnie swoimi najdrobniejszymi problemai. Co nie przeszkodziło jej w "prośbie" abym przyjechała do niej jak miała operację i to na miesiąc lub dwa. Miałam zostawić dzieci i męźa, rzucić pracę i jechać do siostry z którą nie rozmawiam od lat?! a przecież ja też mam swoje życie i problemy. Jej życie się nie ułożyło, jest samotną matką dorosłej córki, ja mam pełną rodzinę. Teraz w chorobie jest jeszcze gorzej, potrafi dzwonić do mamy i dosłownie zamęczać ją swoim życiem. Mama jest w kiepskim stanie psychicznym. Przerasta ją to. Ja trzymam ją na dystans, gdyż wraz z powrotem sił po operacji wróciło jej zachowanie. Z jednej strony mi jej szkoda a z drugiej wiem, że mną próbuje manipulować i grać na moich emocjach. Jestem rozdarta wewnętrznie. Boję się jej powiedzieç wprost co myślę bo wyjdę na bezduszną a z drugiej strony wiem, że ktoś powinien jej uświadomić jej zachowanie. Nie wiem czy wystarczająco w skrócie opisałam sytuację. Liczę na opinie z boku,gdyż nie wiem co robić. Iść z mamą do psychologa? Tylko co to da...

[Gość Yonka]

Wygląda na to, że twoja siostra jest egoistką i wampirem emocjonalnym.
Dobrze, że potrafisz zachować dystans do niej.
Jej problemy zdrowotne nie są niczyją winą, po za wsparciem nikt nie może jej pomóc, a fizycznie to chyba jej córka jest pierwszą osobą, która powinna zaopiekować się nią, zwłaszcza po operacji.
Rozumiem twoją mamę, że przejmuje się jej stanem, to w końcu jej córka, ale możesz spróbować uświadomić mamie, że to co robi twoja siostra, to bezduszna manipulacja.
Może ze swojej strony powinnaś mimo wszystko porozmawiać z siostrą i jej także uświadomić, że obarczając całą rodzinę swoimi problemami, zadręcza was wszystkich. Nikt z was nie jest opdowiedzialny za to, jak potoczyło sie jej życie i jako także córka, żądasz od niej, żeby przstała dręczyć wasza matkę.
Powiedz jej, że mama podupada na zdrowiu przez nią, mama ma zapewne swoje lata i należy jej się spokój.

[unna-1]

Możesz porozmawiać z mamą, ale sądzę, że niewiele to da.
Siostra ma trudną sytuację, ale nie daj się , zachowaj dystans, jak radzi Yonka, to jedyne co możesz zrobić dla siebie i swojej rodziny.
Trzymaj się, bądź silna.

[Gość Magi1977]

Dziękuję Wam za odpowiedzi :)
Tak właśnie sobie tłumaczę, że to nie jest moja wina, że jej się tak życie potoczyło. Pomimo, że od niej często słyszę stwierdzenia typu: ty nie musisz, ty masz męża, ty jesteś zdrowa...sprawia mi to przykrość i wywołuje poczucie winy...
Mama ma już trochę lat, ze zdrowiem choć jak bywa i na dodatek ta sytuacja, to za dużo jak dla niej. Czuję, że to ja powinnam coś z tym zrobić, bo ona nie ma na to siły...
A z drugiej strony jest mi szkoda siostry, współczuję jej sytuacji. Boję się jej reakcji na to co chcę jej powiedzieć. Zapewne już ludziom opowiada jaką to ma bezduszną i beznadziejną siostrę, a ona taka chora i samotna...
w przeszłości już tak było, jej koleżanki krzywo patrzyły na mnie i mamę i dopiero po latach się dowiedziałam co moja"kochana" siostra im opowiadała. Jak sobie to poskładam do kupy to wszystko mi się rozjaśnia- gdy była zdrowa to i tak zawsze znalazła jakiś powód, żeby pokazać ludziom jaka jest biedna. Najczęściej wyssane z palca problemy i bzdury. A teraz jest jeszcze gorzej...
Ale w końcu to moja siostra...