Dlaczego czuję się nieszczęśliwa?

[Gość e...l]

Witam, mam 16 lat i czuje się bardzo nieszczęśliwa w życiu. Nekają mnie myśli, że bezemnie było by lepiej. Czuję ból w sercu i na duszy. Zaczynam myśleć o samobójstwie jak o rozwiązaniu, a nie tchórzostwie. Nie potrafię uwierzyć w siebie, w lustro patrzę z obrzydzeniem. Wiem, że mojej rodzinie byłoby ciężko po mojej śmierci, czuje się przez to rozdarta. Przy znajomych staram się żartować, zachowywać normalnie ale cały czas czuje się niepotrzebna, odtrącona.

[unna-1]

To tylko twoje myśli, a myśli można zmienić.
Pokochaj siebie. Zacznij patrzeć w to lustro, z uśmiechem na ustach. Pewnie na początku będzie to sztuczny grymas, nie zniechęcaj się tym. Już samo wykrzywienie w uśmiechu warg, poprawia samopoczucie.
Z czasem nauczysz się uśmiechać do siebie.
Zajmij się czymś, sportem, tańcem, wyjdź z domu i zacznij aktywnie żyć.
Już samo to, że nie będzie nudy, że musisz coś zrobić, wyjść, poprawi twoje samopoczucie.
Poczucie szczęścia jest wtedy, gdy zaczynamy dostrzegać dobre rzeczy w naszym życiu.
Ćwicz to, zacznij sobie zapisywać wszystkie miłe chwile. Może ktoś cię pochwalił, albo uśmiechnął się, może coś cię zachwyciło, jakiś kwiat lub zdjęcie, albo góry czy drzewo.
Nie ważne co. Wszystkie takie momenty poprawiają nastrój i naucz się je zauważać.
Myśl o tym, delektuj się tymi chwilami, a życie nabierze barw.

[Gość do autorki]

Moim zdaniem powinnaś poszukać rozwiązania swoich problemów u psychologa.Myśli samobójczych nie można lekceważyć.

[mgr Kamila Krocz]

Dlaczego myślisz, że bez Ciebie byłoby lepiej? Komu byłoby lepiej? Sama stwierdziłaś, że jeśli by Cię zabrakło w domu, to najbliższym byłoby ciężko pogodzić się z Twoją stratą. Zatem komu byłoby lepiej? Tobie? Uważam, że Twoje myśli samobójcze to jakaś forma ucieczki przed problemem, przed Twoim cierpieniem, które dotkliwie odczuwasz. Czego Ci brakuje? Czy próbowałaś rozmawiać o swoich kłopotach, uczuciach, myślach z bliskimi, np. mamą, rodzeństwem? Jeśli nie próbowałaś takiej rozmowy, to Cię do niej zachęcam. Domyślam się, że boisz się powiedzieć, co tak naprawdę czujesz, bo obawiasz się, że nikt Cię nie zrozumie. Jeśli jednak milczysz i udajesz, że wszystko jest w porządku, to bliscy nie mają nawet możliwości Ci pomóc, bo nie widzą takiej potrzeby. Nie zwlekaj i porozmawiaj o swoich trudnościach z kimś, komu ufasz. Pozdrawiam!

[kasienka9191]

16lat to młody wiek. myśli samobójcze to poważna sprawa i tak jak wspomniałaś, Twoim rodzicom byłoby bardzo ciężko, gdybyś odeszła. Zacznij może uprawiać jakiś sport, wejdź w towarzystwo ludzi, którzy mają jakąś pasje. To nada sens Twojemu życiu a być może odejdą te myśli!