Nie wiem co mi jest

[Gość Unio2001]

Mam 16 lat i mieszkam w Warszawie. Od dłuższego czasu mam dziwne wahania nastrojów. W ciągu dnia potrafię być szczęśliwy, a po powrocie ze szkoły, cały wieczór płakać i nie mieć ochoty wstać z łóżka. Nie mam problemów w domu ani w szkole. Uczę się dobrze i jestem lubiany, ale nie lubię spotykać się z rówieśnikami. Czasami mam ochotę zamknąć się w pokoju i nie wychodzić. Źle czuję się w grupie, wolę robić wszystko sam, nie lubię rozmawiać z ludźmi. Czasami czuję się samotny i niezrozumiany, ale wtedy najlepiej czuję się samemu. Czasami mam wrażenie że za ścianą mojego pokoju nie ma nic. Że gdybym ja zburzyl, nie zastalbym tam tego czego mógłbym się spodziewać. Kiedyś bardzo lubiłem rysować i interesowałem się sztuką, a teraz jest mi to obojętne. Zazwyczaj kiedy jestem w szkole zachowuje się normalnie, nie czuję się smutny i nie okazuje zbyt dużo uczuć , ale może to dla tego że ludzie, którzy mnie otaczają nie mają za mną wystarczająco bliskiej więzi. Po powrocie do domu nie zawsze jest mi smutno, to zależy od dnia, jedną są zwykłe, a w inne nie mam motywacji żeby się nawet napić.
Przepraszam jeśli moja wiadomość jest trochę chaotyczna.

[Gość Unio2001]

Czasami mam też wrażenie że mój umysł jest oderwany od ciała. Np. patrząc w wannie na moje mam wrażenie że nie należą do mnie. Zdarza mi się też miewac dziwnie myśli, np. kiedys idąc z nożem pomyślałem że w każdej chwili mógłbym sobie poderznac gardło, to było dziwne, bo z jednej strony nie miałem przed tym oporów, ale z drugiej bardzo nie chciałem tego zrobić, tak naprawdę nie byłbym w stanie tego zrobić.

[Guunta102]

Nie jestem expertem ale jestem w tyn samym wieku co ty. Czesto czuje sie podobnie, sadze ze powinieneś zaczac cos robic po lekcjach co bardzo lubisz. Cos do czego bedxie ci sie chciało wstac po poludniu. Np jakas pilka nożna czy cos - szczerze sam zapisalem sie i z niecerpliwoscia czekam caly tydzien aby w jeden dzien moc pokopac z innymi. Akcja z nozem (poniewaz sam rowniez chcialem sie pociac) wiem ze mozna to podciagnac pod zastanawianie sie - wydaje mi sie ze chcialbys wiedziec co by bylo gdybym .... Mam nadzieje ze choc troszke pomoglem

[mgr Kamila Krocz]

Unio2001, Twój niestabilny nastrój może wynikać z burzy hormonalnej w czasie dorastania. Napisałeś, że ogólnie czujesz się w porządku, ale ostatnio zauważyłeś, że wolisz przebywać sam, że towarzystwo innych jakby Cię męczyło. Czy masz jakiegoś przyjaciela, kogoś, z kim lubisz spędzać wolny czas? Poza tym pomyśl, co lubisz robić. Wspomniałeś o rysowaniu. Dlaczego straciłeś do tego zamiłowanie? Co najbardziej lubisz robić? Masz jakąś pasję? Pomyśl. Może warto zapisać się na jakiś kurz albo dodatkowe zajęcia, na których mógłbyś nie tylko rozwijać się w dziedzinie, którą lubisz, ale też miałbyś okazję poznać tam ludzi, którzy mają takie same zainteresowania jak Ty. Nie musisz być duszą towarzystwa. Możliwe, że jesteś introwertykiem, który lubi swoją samotność i spokój. No i dobrze! To nie jest żaden problem ani choroba, żeby trzeba było interweniować. Pomyśl jednak o swoim rozwoju. Pozdrawiam i powodzenia!