Skocz do zawartości
Forum

W jaki sposób pozbyć się poczucia winy?


Gość l...l

Rekomendowane odpowiedzi

Mam 16 lat i 161cm wzrostu.. nie wiem jak to powiedzieć ale chyba coś jest ze mną nie tak. Od kilku lat próbuje schudnąć jednak nie udaje mi się to ponieważ raz się glodze raz obzeram i tak w kółko.. Co schudne to przytyje.. teraz niestety ale tyje nie radzę sobie psychicznie. Ciągle płacze nie chce wychodzić z domu. Źle się czuję z sobą czuję ten tłuszcz.. czasami próbuje wymiotować ,ale nie umiem nie udaje mi się. Nie potrafię jeść normalnie.. nie potrafię żyć normalnie. Ciągle poczucie winy..

Odnośnik do komentarza

Chyba kondycja naszego ciała nie zależy tylko od tego co zjadlam i ile zjadłam .

Nic nie piszesz jakie formy ruchu uprawiasz- czy grasz w jakieś gry zespolowe (ręczna, kosz), czy uprawiasz jakieś formy lekkoatletyki (bieg, rzut kulą, oszczepem, skok w zwyż),chodzisz na łyżwy, wrotki, jeżdzisz na rowerze, biegasz na basen, joga, karate. Jak często zażywasz tego ruchu?

Co tu sie martwić w Twoim wieku o jedzenie. Wystarczy uwierzyć,że JEMY PO TO ŻEBY ŻYĆ ,A NIE ŻYJEMY PO TO, ABY JEŚĆ.

Jak bedziesz aktywna ruchowo, to bedziesz panowała nad swym cialem i go bedziesz lubila. Jak go bedziesz lubila, to nie bedziesz go musiała katować dietami drakońskimi a już zmuszanie do wymiotów jest chyba wręcz nielogiczne. Trudno, dziś zjadlam za duzo, ale jutro juz się bede pilnowala i nie wrzucę nadmiaru jedzenia.

Może przestań tak ciągle mysleć o tym jedzeniu tylko sobie zacznij stawiać cele zyciowe. Teraz ogólniak, potem studia ,ale jakie. Co mnie interesuje, może jakieś koła zainteresowań. Uczysz sie dodatkowow angielskiego oprócz tego co w szkole?
Szkoła, sport, dodatkowe zainteresowania, język i ja już nie widzę czasu na siedzenie w domu i zamartwianie się czy znów więcej zjadlam, czy mniej. Czy powinnam właśnie chudnąć i jaka nowa dietę zacząć stosować.

Zajmij sie swoim życiem a nie jedzeniem. Jedzenie to tylko fragment Twojego życia służacy do tego abyś mogła wszystkie zadania zyciowe wykonywać. Jedzenie to nie jest cel sam w sobie. To narzedzie do celu jakim jest sensowne przejście przez życie.
Powodzenia.

Odnośnik do komentarza

Podejrzewam, że zaburzenia odżywiania są powiązane z Twoim niskim samopoczuciem. Płaczesz, nie akceptujesz siebie, unikasz ludzi, zamykasz się w sobie. Chcesz niejako odzyskać kontrolę nad swoim życiem, więc postanawiasz kontrolować, co i jak jesz. Kiedy to się nie udaje, nastrój znowu się pogarsza. Wymagasz wizyty u lekarza psychiatry, który postawi rozpoznanie i zaproponuje odpowiednie leczenie (leki i terapię). Powiedz o swoim nastroju rodzicom i jak najszybciej udajcie się razem do specjalisty. Powodzenia!

Odnośnik do komentarza

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...