Smierć taty

[Gość Zosia2003]

Mój tato zmarł w tym roku 2 września . Mam 13 lat a mój brat 12 . Nie umiem się z tym pogodzić szczególnie dlatego ze mój tato był moim bohaterem . Uczył mnie wszystkiego ,pomagał mi i zawsze był przy mnie . Nawet gdy moi rodzice się rozwiedli tato przychodził do nas codziennie robił z nami lekcje bawił się z nami , rozmawiał z mamą , pił z nią kawę , oglądaliśmy wszyscy razem filmy ,chodziliśmy na zakupy i wszystkie swieta spędzaliśmy razem . Moi rodzice rozwiedli się kiedy miałam 7-8 lat . Ale zawsze byli najlepszymi przyjaciółmi . Kiedy mój tato wyjechał do swojej firmy za granice było coraz ciężej . Byłam smutna i nie wiedziałam co mam robić . Kiedy tato miał już wracać w nocy zmarł na zawał . Miał 43 lata . Na pogrzebie było 331 osób , mój tato pomagał biedniejszym ,słabszym i robi wszystko żeby było mi i mojemu bratu Antkowi jak najlepiej zawsze kupował nam wszystko co chcieliśmy .nie umiem się z tym pogodzić ze go przy mnie nie ma i się z nim nieporzegnalam .zawsze byłam jego córeczka tatusia i nie umiem pogodzić się rownież z tym ze nie porozmawiam z nim nie przytulne się do niego nie usłyszę go i go nie dotknę

Pozdrawiam
Zosia p

[Gość Mahometka_A]

Bardzo Ci współczuje ! Mogłabym Cię nawet przytulic teraz! Dużo czasu z mamą spędzaj i pomagajcie sobie wzajemnie. Mam nadzieje ,ze wszystko będzie u Ciebie i u mamy kiedyś dobrze i dacie sobie rade:)
Pozdrawiam Cię bardzo cieplutko i tule do siebie.
Mahometka.

[unna-1]

Ból z czasem minie, choć teraz jest przeogromny.
Ja wierzę, że Tata spogląda na ciebie z "góry", że jeszcze jest przy tobie, że tak całkiem nie odszedł.
Może taka myśl pomoże ci uporać się z bólem?

[Gość Mareeek]

Widocznie tak było pisane z góry. Nikt nie wie co nas czeka. Bardzo ci współczuję, musisz czuć ogromy ból. Czas leczy rany, wszystko z czasem zaakceptujesz, musicie się wspierać teraz w rodzinie razem!

[mgr Kamila Krocz]

Zosiu, bardzo Ci współczuję. Ból, który odczuwasz, musi być przeogromny. Byłaś mocno przywiązana do taty, więc mocno odczuwasz jego stratę. Bądźcie teraz blisko z mamą, jeśli potrzebujesz, rozmawiajcie z Antkiem i z mamą o tacie. Niedługo będzie 1 i 2 listopada. Pamiętaj o odwiedzeniu grobu taty, "rozmowie" z nim. Wierzę, że patrzy na Ciebie z góry i jest z Ciebie dumny. Pozdrawiam ciepło!