Partner wszystko zamyka na klucz

[Gość beati]

Jestem od 2 lat w związku z partnerem. jestesmy dojrzałymi już ludźmi- mamy po 48 lat. Jest mi przykro, ponieważ mój partner zachowuje się, jakby mi zupełnie nie ufał. Przeprowadziłam sie do niego. Wszystko wygląda tak, ze partner we wszystkich szafkach, które sa jego ma założone zamki- niezaleznie, czy jest to szafka ze skarpetkami, czy dokumentami. Wszędzie zamki i klucze zawsze nosi przy sobie. Rozmawiałam z jego matką na ten temat, nim się wprowadziłam, ona mieszkała z nim, poniewaz opieki potrzebuje i zachowywał sie tak samo- także zamykał wszystko przed matką, nie pozwolił jej wchodzić do swego pokoju, włożyć wypranych skarpet do szafki (bo wiecznie zamknięta). W domu mieszkam teraz ja i on. Piorac nie mogę mu wypranych rzeczy schowac do szaf, a zalegają one po fotelach, stołach itp. poniewaz jemu sie chowac nie chce, a klucza nie da, bym otwarła i schowała. Gdy przyjeżdzą rodzina, to on wszystko, co wartosciowsze chowa do sejfu choc nikt by mu nie wziął. W jego pokoju od 2 lat jest nie sprzatane , bo nie chce, bym sama tam wchodziła, bo tam ma pamiatki z róznych wyjazdów w delegacje- czyli takie pierdoły zwykłe, kubeczki itp. których ruszyć nie da i boi się o to wszystko i nie pozwoli, bym sama weszła tam nawet odkurzyć dywan. Pytałam kiedyś, czy ktoś go okradł, czy coś, odpowiedział, ze nie, ale woli dmuchać na zimne i nie dawać okazji ku temu. Nie jest bogaty, zarabia 1500 zł, nie ma jakichś bogactw, złota nic, to wszystko chodzi o drobiazgi za parę groszy. Czuję się dziwnie w tym domu (tak samo, jak reszta jego rodziny, kiedy go odwiedza) Ja nigdy bym nie grzebała w jego rzeczach, nie ruszała nic, szanuję prywatność drugiego człowieka, ale czuję się, jakby on stawiał mnie na równi ze złodziejami mówiąc "nikomu nie można ufać, okazja czyni złodzieja". Kiedyś coś zapodział sam w tym swoim pokoju, a nim to zapodział w gościnie był jego brat, no i ten oczywiście pierwsze- zwalił na brata, ze ten brat mu to ukradł- był to śrubokręt. Wydzwaniał do brata, brat sie obraził wtedy, a okazało sie, ze śrubokręt spadł (stoczył się) za szafkę. Czy to jakieś zaburzenie? Dlaczego on tak wszystko chowa, utrudnia życie?

[ka-wa]

To pewnie ma jakąś fobię i raczej będziesz musiała się z tym pogodzić.

[Gość Zodiacspeaking]

Zaburzenia obsesyjno - kompulsywne, paranoja ? Raczej to nadaje się do leczenia ! Tylko chomikom takie rzeczy uchodzą.

[unna-1]

To są jakieś zaburzenia osobowości, ale wiedziałaś o tym, nim się wprowadziłaś do niego.
Pewnie liczyłaś na to, że on się zmieni.
Nie zmieni się, odwrotnie - sprawa może się pogłębiać.
Co zrobić? Zaakceptować to, albo się wyprowadzić.
Pewnie terapia by pomogła, ale nie wierzę, że się na nią zdecyduje.

[Gość ewena]

łoo matko!!! Ja jestem tym przerażona, nawet Tobie, towarzyszce jego życia nie daje dotknąć się do szafek? Skoro teraz zaczyna Tobie to przeszkadzać, to co to będzie za 10 lat. Nie da się tak żyć . A co jak niedługo zacznie zamykać lodówkę na kłódkę? Ciężkie życie czeka Cię z takim facetem.

[mgr Kamila Krocz]

Drogą wirtualną nie da się postawić diagnozy, ale zamykanie wszystkiego na klucz z obawy przed kradzieżą, nawet przed bliskimi, to na pewno nie jest normalne. Podobnie jak to, że nie pozwala posprzątać w swoim pokoju. Wygląda to na jakieś "dziwactwo" Twojego partnera, ale niewykluczone, że są to zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne albo jakieś zaburzenia osobowościowe. Najlepiej byłoby, gdyby partner udał się do specjalisty, ale podejrzewam, że będzie trudno nakłonić go do wizyty.

[Gość Żyłażyłażyłaa]

A może ma coś do ukrycia?

[Mgr Elżbieta Grabarczyk]

To, co pani opisuje, rzeczywiście brzmi niepokojąco. Warto zachęcić partnera do zdiagnozowania problemu,, ale jest to możliwe tylko wtedy, gdy on sam uzna to za problem. A chyba nie widzi w swoim zachowaniu nic kłopotliwego. Na odległość, tylko na podstawie opisu w internecie nie da się postawić diagnozy, to wymaga osobistej konsultacji, ale można przypuszczać, że jest to jakiś rodzaj zaburzeń lekowych, może kompulsywnych. Ale to tylko przypuszczenia.