Rozpad związku bez sprawiania przykrości

[Gość Maciej Z]

Witam Jest to mój pierwszy post na tej stronie, ponieważ zazwyczaj nie korzystam z tego typu usług. Mam 17 lat (za 3 miesiące 18stka) i właśnie zerwałem z dziewczyną z którą byłem rok i jakieś 2 tygodnie. Dlaczego? Przestałem ją kochać, nie stało się to nagle i nie mam na oku innej kobiety, ale przez zbyt duże oddalenie się od siebie i kilka innych przyczyn, uczucie całkowicie wygasło. Zerwałem z nią tak jak myślałem najlepiej, nie przez sms, czy gg, ale przez spokojną i normalną rozmowę. Ona na siłę chce to jeszcze naprawić, mówi że jej serce jest cały czas należy do mnie, że nie da rady żyć beze mnie i teksty w tym stylu. Dodatkowo cały czas płacze i chyba popada w depresje. Problem jest tym trudniejszy że chodzimy do jednej klasy liceum i na co dzień się widujemy... Wiem że to co teraz napisze zabrzmi dziwnie, ale mimo wszystko nie chcę by płakała, wolę by jak najszybciej o mnie zapomniała i żyła dalej. Obiecałem sobie że nie zacznę nowego związku póki ona nie pogodzi się z rozstaniem. Minęły dopiero 3 dni, ale chce wiedzieć czy mogę coś dla niej zrobić żeby jej choć trochę ulżyć. Pozdrawiam Maciek

[Gość agnieszkaf]

To trudna sprawa. Jeśli ona zobaczy, że jej łzy na Ciebie działają, że wtedy jesteś blisko i będziesz chciał jej pomóc, to może to wykorzystać, bo będzie w tym widziała szansę jeszcze dla Was. Dlatego najlepiej będzie kiedy zejdziesz jej z oczu. Uświadom jej, że jesteście młodzi i spróbowaliście, ale okazało się, że to nie to i ona pewnie tez niedługo by to stwierdziła. Że zasługuje na lepszego faceta, który będzie ją kochał. Twoje uczucia wygasły i chociaż bardzo ją lubisz to nie chcesz już z nią być. To uczciwe. Będzie jej ciężko, swoje wypłacze, ale w końcu się pozbiera. Tylko nie dawaj jej żadnego sygnału, że może jest jeszcze jakaś szansa, bo się tego uczepi i będzie problem. Niech teraz zajmie się nią jej przyjaciółka. Nie daj się wkręcić w przyjaźń między Wami, bo taka przyjaźń nie istnieje.

[Natalia Bator]

Agnieszka ma rację, dziewczyna na pewno cierpi i na pewno łzę uroni, ale jak zobaczy, że jest Ci z tego powodu przykro, będzie chciała abyś ją pocieszał i będzie sobie robiła nadzieję, że coś może z tego być i kolejne rozczarowanie będzie jeszcze bardziej przykre. Myślę, że powinieneś ograniczyć z nią kontakt. Porozmawaj z nią, powiedz, że też jest Ci przykro, że nie chcesz jej ranić ale musisz być szczery wobec niej i wobec siebie. Powiedz, że może na Ciebie liczyć, że jak będzie potrzebowała pomocy, to nie odmówisz, ale wolisz, żeby przynajmniej w pierwszym okresie od rozstania, poukładała sobie uczucia i zdystansowała się do Ciebie. Nie ma lekarstwa na rozstanie bez sprawiania przykrości, najczęściej jest tak, że jedna ze stron cierpi. Możesz porozmawiać z jej przyjaciółką, aby ją wspierała, żeby nie czuła się samotna. Musisz dać jasno do zrozumienia, że nie wiesz jak będzie w przyszłości i nie zakładasz, że się zejdziecie. Lepiej nie robić komuś nadziei niż narazić go na rozczarowanie. Powodzenia!