Życie nie ma sensu i już

[Gość tazdołowana]

I nikt nie wmówi mi że jest inaczej. Przechodząc do rzeczy: po co żyjemy skoro prędzej czy później umrzemy? No to jest bez sensu przecież, po co mamy żyć by cierpieć? :( Dzisiaj uświadomiłam sobie że chciałabym się nigdy nie urodzić. niestety teraz to wiadomo że to już niemożliwe. Wszyscy mówią mi że mam całe życie przed sobą, ale co z tego? Czuję tylko jak czas mi przecieka przez palce, że zmarnowałam sobie życie przede wszystkim , że nigdy nie będę szczęśliwa i wgl wszystko jest bez sensu ! :( Jestem w 3 klasie gimnazjum. Mam dosyć ! Jest tu ktoś kto uważa tak samo jak ja ? jeju ja poprostu musiałam gdzieś napisać i się wyżalić bo to nie daje mi spokoju.

[dreamofdeception]

prędzej czy później każdemu włącza się taki alarm jak Tobie, ale uwierz, że to nic takiego, da się przecież z tym żyć. zostało to nawet opisane -np. Doświadczenie lęku egzystencjalnego Wójtowicza. Można przeczytać.

[Gość Lili1996]

Tez mam takie same poglądy jak Ty autorko. Nasze poglądy zależą od naszej sytuacji. Ja np nie mam chlopaka. Boje sie smierci. Bardzo. Jednak jak sobie wyobraze ze na niby mam chlopaka to czuje ze smierc nie jest największym problemem:)

[Jaabes]

Autorko użyłaś zwrotu „ zmarnowałam sobie życie „. Skoro rozumiesz to pojęcie, to chyba łatwo jest też zrozumieć antonim tego. Czyli że można nie zmarnować. A cóż to oznacza ?
Znaczy to że można być pomocny dla innych, użytecznym, sprawiać komuś radość. Spróbuj zrobić komuś przyjemność, a wtedy dostrzeżesz sens swego istnienia.

[unna-1]

Jak wyobrażasz sobie swoje życie, w którym czułabyś ten sens istnienia?
Postaraj się to sobie wyobrazić. Myśl o tym, buduj sobie w wyobraźni to szczęśliwe życie, niech ono nabierze kształtów i kolorów..
Przypomnij sobie wszystkie miłe chwile, które zdarzyły się w twoim życiu.
Poszukaj w pamięci, bo jak człowiek jest zdołowany, to wspomina złe chwile.
Ale te dobre też są, tylko umykają nam z pamięci.

Wszystko jest w naszej głowie, w naszych myślach.
Można myśleć, że wszystko jest złe, że nic mi się nie uda - a wtedy nasze życie jest szare i smutne.
Można patrzeć na dobrą stronę życia, czyli wspomnieć te miłe chwile i od razu świat staje się lepszy, kolorowy.
Życie jest piękne, tylko trzeba to zauważyć.
Nasze myśli tworzą świat, w którym żyjemy.

[Gość smuga]

Jesteś na tyle młoda że narazie sensem życia jest nauka, wybór zawodu który bedziesz w przyszłości wykonywać, który zapewni Ci byt i dorobek , codzienność przytłacza nas, ale każdy dzień jest inny i szukaj w nim radości bo życie sklada sie z dni a one szybko uciekają i nie wrócą, naucz sie czegoś co zostawisz po sobie i bedziesz dumna z siebie, a jak Cię ktoś pochwali to doda skrzydeł, popatrz na miasta a w nich budynki, mosty drogi, kościoły, szkoly, przed nami ktoś żył i to budował i zostawił, umarli ale swoim życiem i tym co pozostawili po sobie zasłużyli na szacunek i naszą wdzięczność choć ich nie znaliśmy. Każdy z nas jest na tym świecie po coś, każdy ma jakąś misje do spełnienia, i Ty również ale jeszcze może nie teraz! Żyj chwilą czyli ciesz się codziennością, pozdrawiam

[Gość estim12]

W tym wieku zadaje sie wlasnie tego typu pytania. Wydaje mi sie ze jestes bardzo dojrzala. Takie mysli sa calkowicie naturalne, dorastasz i chcesz zbudowac swoj swiatopoglad na nowo, na swoich wlasnych zasadach.
Wazne jest miec pasje, odnalesc cos co pokochasz. Zeby to bylo cos co lubisz i jestes w tym dobra.
Wtedy czlowiek czuje sie spelniony, buduje swoje wlasne poczucie wartosci, cieszy sie ze zyje.
Ja trzymam za ciebie kciuki, bys znalazla swoja droge.