Szybkie bicie serca i napady lękowe

[Gość asiulaa]

Ostatnio mam napady lękowe. Szybsze bicie serca, kręcenie się w głowie, uczucie ze zaraz umrę ;/ wszystko zaczęło się miesiąc temu od nieprzyjemnego incydentu wpadnięcia do krtani cząstki jedzenia no i fatalnie to zniosłam fizycznie i psychicznie, ale na szczęście wyszła i było normalnie..Teraz jeżeli się nie mylę to mam napady hipochondryczne. Wystepują po ok. 1h po jedzeniu nie codziennie, ale z raz na tydz. lub 2 tyg. chyba wtedy gdy mam infekcje gardłową(zapalenie itp). Mam wrazenie ze mi ciągle coś wpadada w obrebie częsci górnych dróg oddechowych, nie dusze sie i nie mam kaszlu samo w sobie, a jednak mam ból, uczucie które umiem opisać i jest to takie realne, nachalne myśli i ten ból, lekki choć niekomfortowy, jak o tym nie mysle lub jestem odciągnięta to nie ma problemu, ale to wraca ;/ Rodzice próbują za kazdym razem mojej paniki tłumaczyc mi ze to tylko moja wyobraźnia bo z doswiadzcenia i przebytych studiów wiedza ze człowiek ma obronne granice które by reagowały wcześniej na różny sposób a u mnie to nie występuje, jedynie ból głowy i nagła sennosc po napadzie ze zmęczenia. Po takich sytuacjach mam dosc wrazen iz zamykam sie w sobie nie umiem funkcjonowac ;( Czy to sa urojenia? Narazie mam stwierdzona depreche afektywna i biore leki. Przy najbliższej wizycie która mam za niecały miesiac musze jej o tym opowiedziec choc wspominałam jej historie z krtanią, ale wtedy te objawy były inne nie było napadów, a teraz sie to powtarza ;/ najchętniej brałabym oprócz stabilizatorów nastroju cos na uspokojenie ale wtedy senność ;/ gdzieś czytałam ze to naturalne przy depresji afektywnej, jest dla mnie szansa by z tego wyjść.? Czy rzeczywiście moja psychika może wytarzać takie realne obrazy chorób, którym zaczynam sie poddawać i wierze? znacie moze takie przypadki? Czy ja zwariowałam?

[Gość agnieszkaf]

Niestety, ale to normalne... Gdy się czegoś bardzo wystraszymy to później mamy urojenia, że cały czas nam się to zdarza. To bardzo uciążliwe, ale można sobie z tym poradzić. To wszystko kwestia psychiki.

[Natalia Bator]

Jesteś zestresowana podczas jedzenia, ponieważ doświadczyłaś niemiłej sytuacji związanej z jedzeniem. Utkwiła ona w pamięci i dlatego stresujesz się jedząc, że może się powtórzyć. To sprawia, że pojawiają się właśnie takie objawy - na tle nerwowym, boisz się, że ponownie się zakrztusisz, albo że coś Ci się stanie. Myślę, że dobrze by było gdybyś udała się na rozmowę do psychologa i opowiedziała o stresie związanym z jedzeniem, o objawach, które Ci towarzyszą, w przeciwnym razie strach bedzie większy, objawy będą się nasilać i spożywanie posiłków będzie trudniejsze niż dotychczas. Porozmawiaj na ten temat z psychologiem, abyś w spokoju mogła jeść i nie bać się, że cokolwiek Ci się stanie. Oczywiście, że jest szansa z tego wyjść, dlatego musisz porozmawiać z psychologiem. Powodzenia!

[Gość Zaza]

wiesz czasami tak bywa, że jak nam się coś stasnie to potem się tego obawiamy. Moim zdaniem powinnaś ( o ile Ci to bardzo przeszkadza) porozmawiać o tym z psychologiem.