relacje mojego taty z moim narzeczonym

[dosia1224]

Witam , jestem zaręczona z moim chłopakiem od niecałego roku, a jesteśmy razem od dwóch lat. Przez cały ten okres mój tata nie akceptuje mojego chłopaka. Nie mam mamy od 6 lat ,bo chorowała na depresje , i mam 3 młodsze siostry. Było parę sytuacji w których mój chłopak chciał porozmawiać z moim tatą po prostu chciała dojść do zgody ,ale się nie udawało. Tata przez okres od kiedy mama zmarła nie potrafi rozmawiać ze mną i moimi siostrami , nie widzi problemów , nie odpowiada na zadawane pytania jak z nim rozmawiam , czasami tak jest że odwraca się i idzie do innego pokoju. Nie wiem co robić w takiej sytuacji , bo chce mieć stosunki z tatą dobre a w szczególności aby mój chłopak również je miał. Ostatnio była taka sytuacji ze razem z chłopakiem wzięliśmy siostrę w ramach Mikołaja na pizze , za 10 minut telefon ze mamy być w domu. Ja przyjeżdżam a ten się drze po nas ze nigdzie młodszej siostrze nie kazał jechać i nigdzie z moim chłopakiem ma nie jeździć. Czuje ze muszę się po prostu oddalić od niego , mieć jakiś kontakt z siostrami ,a jego po prostu zostawić. Dodam jeszcze że tata nie chciał słyszeć o żadnym psychologu po śmierci mamy ,więc żadna z nas nie była .

[Gość doś.]

Myślę ,że tata po śmierci mamy potrzebuje pomocy i wsparcia.
Jesteś najstarsza więc może myślał ,że zajmiesz się siostrami jemu pomożesz a Ty się wyprowadziłaś.
Jeśli chodzi o chłopaka to też może myśli ,że przez niego nie mieszkasz w domu.Tylko rozmowa i wyjaśnienie o co chodzi w tym złym nastawieniu.Można też porozmawiać z babcią jej wyjaśnić, może ona wpłynie na tatę.

[dosia1224]

Ja obecnie jestem na drugim roku studiów i dlatego mieszkam gdzie indziej , i ogólnie to jak byłam jeszcze tam u nich to starałam się pomóc w porządkach domowych .

[franca]

Rzeczywiście lepiej będzie na razie jak się odseparujesz od ojca, a z siostrami będziesz jakieś kontakty utrzymywać.
On stracił żonę, ale haloooo-Wy straciłyście matkę tak? :O I tak samo potrzebowałyście po tym wsparcia i pomocy, też na pewno było Wam bardzo ciężko. W dodatku Wy jesteście dziećmi, on jest rodzicem, więc to przede wszystkim on jest za rodzinę odpowiedzialny, on powinien dokładać wszelkich starań żebyście razem sobie z tym wszystkim poradzili, wzajemnie się wspierali, itd, a i tak propozycja pójścia do psychologa wyszła od dziecka. I w dodatku została odrzucona.
Staraj się go zrozumieć, ale to nie to samo co usprawiedliwiać, on też powinien rozumieć Was. I nie powinien też tak się uprzedzać do Twojego chłopaka, w ten sposób się zachowywać to okazując, nie mając ku temu żadnych powodów, tak jak opisałaś to w poprzednim wątku. Tym bardziej skup się przede wszystkim na swoim życiu, przede wszystkim na swoich studiach i swoim związku.
Ale to co powinnaś zmienić to moim zdaniem sposób w jaki z ojcem rozmawiasz, jeśli już czasem do takich rozmów dochodzi, bo z tego co zrozumiałam czasem tak to wyglądało:

dosia1224

próbowałam wiele razy z nim rozmawiać co on od niego chce parę razy się widzieliście ,nawet go nie znasz za bardzo a masz jakieś ale , no i albo nie odpowiadał

Tak to się nie dziwię że nie odpowiadał, jeśli już chcesz w tej sprawie szukać z nim porozumienia, to moim zdaniem na pewno nie tak. Możesz powiedzieć że Ci przykro że nie akceptuje Twojego chłopaka, że ciężko jest słuchać każdej niemiłej uwagi na ten temat, i że nawet nie wiadomo dlaczego tak jest, bo Twój chłopak jest w porządku, traktuje Cię dobrze i nie ma powodów żeby się martwić.
Ale nic na siłę, jeśli jakiekolwiek rozmowy nie będą działać, najlepiej to zostawić. Nie ma co go usilnie przekonywać, to są Twoje osobiste sprawy i nie musisz się z nim w tym zgadzać, ani on z Tobą.

[Gość póki sam nie zechce]

"Tata przez okres od kiedy mama zmarła nie potrafi rozmawiać ze mną i moimi siostrami , nie widzi problemów , nie odpowiada na zadawane pytania jak z nim rozmawiam , czasami tak jest że odwraca się i idzie do innego pokoju."

Masz ojca-buraka. Kompletnie bez odrobiny kultury. Smierć mamy niczego tu nie tłumaczy. Prawdopodobnie zawsze taki był, tylko tego nie zauważałaś, albo liczył się bardziej z matką, niż z wami i dlatego trzymał to pod kontrolą. Teraz nie musi, więc jest sobą.
Nic dziwnego, że nie akceptuje tez Twojego chłopaka. Połącz fakty.
Chcieć dobre stosunki z nim to sobie możesz, ale buraka nie zmienisz. Tu żadne łażenie po psychologach nie pomoże. Niestety.

[Gość Czarny wąż Edenu]

Całkowicie zgadzam się z przedmówcami.
Jak ojciec nie odpowiada na pytania, albo odwraca się i wychodzi - to jest tylko JEDEN sposób - traktować go dokładnie tak samo. Żadne rozmowy nic nie dadzą, nic do takiego nie dotrze, jedynie jak sam poczuje, jak to jest. Tak więc - traktuj go jak powietrze, nie próbuj rozmawiać, jak sam zacznie, zachowuj się ostentacyjnie jak on i nie daj sobie wmówić manipulacyjnego tekstu "wyrodna córka". Musisz być konsekwentna, aż się złamie. Jeśli złagodniejesz, cała praca na nic.
Powodzenia