Poczucie osaczenia i rozpad związku

[Gość Mozart1990]

Mam 20 lat, właśnie przeżywam rozstanie z moją dziewczyną... sytuacja jest skomplikowana... przez 3 lata chodziliśmy ze sobą do jednej klasy... już od samego początku między nami bardzo iskrzyło lecz nie mogliśmy się złączyć ponieważ ona uważa że nie potrafi być z ,,kimś"...gdy nadeszła 3 klasa postanowiliśmy ze razem pójdziemy na nasz wspólny bal maturalny...tej nocy wydarzyło się bardzo dużo i postanowiliśmy że będziemy razem... dla mnie to nowy rozdział w życiu ponieważ ona była pierwszą moją partnerką w życiu a po za tym jak wspominałem wcześniej bardzo się w niej kochałem... bardzo się starałem żeby ten związek był udany... unikałem kłótni często ją odwiedzałem mówiąc krótko pragnąłem przeżyć z nią każdą minutę najwspanialej jak tylko można... nie oglądałem się za innymi dziewczynami byłem bardzo jej oddany... jednak po miesiącu z niewiadomych powodów przestała się do mnie odzywać... próbowałem z nią porozmawiać o co chodzi ale ona nie chciała ze mną rozmawiać...tylko mówiła mi że ją wkurzam a jak się pytałem w czym ją drażnię ona milczała... to trwało 2 tyg.... aż w końcu po zajęciach szkolnych spotkaliśmy się na mieście i powiedziała mi ze to nie ma sensu i żebyśmy dali sobie z tym spokój... podejrzewam że się z kimś spotyka... ale co do jednego jestem pewien.... jej znajomi nie akceptowali tego związku a ona jest bardzo podatną osobą na opinię innych ludzi... myślę ze niczym nie zawiniłem ale czuje się straszną pustkę i bardzo przeżywam te rozstanie... jednak wydaje mi się ze ona podeszła do sprawy optymistycznie i wyglądała na osobę która się tym nie przejmuje... błagam o jakąś poradę bym mógł się pozbierać i dalej normalnie żyć...

[Gość ewap]

Wydaje mi się, że ona mogła poczuć się przez Ciebie osaczona. Chciałeś przeżyć z nią każdą sekundę, a ona może chciała oprócz Ciebie mieć też jakieś inne życie, znajomych itd. Chyba zbyt zaborczo do tego podszedłeś. I prawdopodobnie to ja wkurzyło. Poza tym, jeśli jest podatna na wpływ innych a jej znajomi Cię nie lubią to mogło tylko przyspieszyć jej decyzję. Ona chyba nie traktowała Cię poważnie, a na pewno nie tak poważnie jak Ty ją. Nic na to nie poradzisz.

[Natalia Bator]

Być może Ewa ma rację - może za często i za długo chciałes przy niej być i dziewczyna czuła się zniewolona, bez własnej przestrzeni i być może z czasem było to dla niej uciążliwe. Jeśli nie, może zaważyła opinia innych i uległa wpływom znajomych, że nie powinna być z Tobą. A może po prostu darzyła Cię dużą sympatią, ale co innego przyjaźń, a co innego związek i doszła do wniosku, że jednak woli przyjaźń? Ciekawe jednak dlaczego tak nagle przestała z Tobą rozmawiać? Wygląda jakby nagle się coś stało. Dlatego powinieneś umówić się z nią na spotkanie i porozmawiać na ten temat. Zapytać dlaczego zmieniła zdania i jeśli stało się to za sprawą znajomych, to czy na pewno chce rezygnować z fajnego związku przez opinię innych. Porozmawiajcie, dajcie sobie trochę czasu, a przede wszystko odpowiedzcie sobie na pytanie czy w takim samym stopniu zależy Wam na sobie nawzajem. Powodzenia!

[Gość Mała]

Mozart napisał że często ją odwiedzał i że chciał wykorzystać każdą chwilę z nią spędzoną jak najlepiej. Nie sądzę żeby ona czuła się osaczona. Zwrócę się teraz do ciebie Mozarcie: posłuchaj powyższych rad i porozmawiaj z ta dziewczyną