Gdy ktoś nie chce sobie pomóc

[Gość migotka9997]

Mam 19 lat. Mój problem dotyczy ojca, u którego w ostatnim czasie zauważyliśmy niepokojące objawy mogące wskazywać na poważną chorobę. Mama, ja i siostra próbowałyśmy przekonać go do wizyty u lekarza, niestety zbywa nas ironią, śmieje się z naszych obaw. Nie pomagają groźby, prośby, łzy, rozmowy. Miał nawet umówioną wizytę w klinice, ale nie chciał pojechać. Rodzina przeszła już nad tym do porządku dziennego i woli udawać, że problemu nie ma i że zrobiła wszystko, by pomóc. Uważają, że zarzewiem całego problemu jestem ja. Gdy tylko próbuję rozmawiać o tym problemie, zarzuca się mi panikowanie, zajmowanie głupotami i to, że chcę wykończyć wszystkich wokół. Rodzina nigdy nie należała do idealnych, ale mama zawsze starała się stworzyć iluzję tego, że wszystko jest w porządku. Jestem wykończona beznadziejnością całej sytuacji i tym, że nie mam w NIKIM wsparcia. Dodam, że objawy nie są wydumane przeze mnie, wszyscy niby rozumieją powagę sytuacji, ale się z tym pogodzili. Ja nie umiem. Gdy coś się stanie, tym bardziej nie będę umiała.
Dręczy mnie poczucie winy, bezsilność, do tego nie brakuje osobistych problemów.
Jak przekonać taką osobę do choćby konsultacji lekarskiej? Jak sobie poradzić z sobą w tym wszystkim i opozycją rodziny?
Bardzo proszę o pomoc.

[ka-wa]

Czy ja dobrze zrozumiałam,brakuje Ci osobistych problemów?To źle?
Tak bywa ,że jak nie mamy problemów to sobie je sami stwarzamy.

Co do taty...,żebyśmy mogli ocenić sytuację musiałabyś napisać jakie są przesłanki do leczenia,
bo z tego co napisałaś nic nie wynika,
po drugie,każdy dorosły sam decyduje czy chce się leczyć czy nie,możemy przekonywać argumentami ,ale nie w nieskończoność,
chyba ,że jest to choroba psychiczna,wtedy jest gorsza
sprawa.

[Gość migotka9997]

Osobistych problemów nie brakuje - pomijając ten, mam swoje własne.
Owym objawem jest sporych rozmiarów krwawiący guz, z prawej strony klatki piersiowej. Wygląda to naprawdę poważnie.

[ka-wa]

Sorry,źle przeczytałam.
A długo tak ma, nie boli?Może to jakiś czyrak,wdał się gronkowiec i się nie goi,
pomoc lekarza jest wskazana,ranę trzeba wyczyścić,
sama może idź do lekarza opowiedz jak to wygląda,może coś poradzi,
taty do niczego nie zmusisz,może myśli ,że to rak i lepiej nic nie robić,przekonaj go ,że rak to dopiero z tego może się zrobić, jak tak dłużej będzie zwlekał.

[Gość migotka9997]

Prawdopodobnie od około 2 miesięcy, chociaż zauważyliśmy to niedawno, bo wcześniej nic nie powiedział. Nie wiem czy boli, nie chce o tym rozmawiać i ucina temat.
Mówiłam wprost o moich obawach co do raka, jednak zbywa to ironią, kpiną.
Lekarz pewnie chciałby to zobaczyć osobiście, nie mam pomysłów co jeszcze można zrobić..

[ka-wa]

To źle zaczęłaś z tymi obawami o raka,bo pewnie on też tak myśli i się boi,
mogłabyś podpytać lekarza co to może być i go uświadomić np. o zakażeniu rany i jej konsekwencjach,
nic innego nie możesz zrobić.

[Gość unna]

Mam "guzik" od wielu lat. Trochę niepokojący, ale zignorowałam go..i żyję nadal.
Chcieli zrobić biopsję, ale nie zgodziłam się. Potem wyczytałam, że jak się czegoś nie rusza, to jest bezpieczniej, czyli dobrze zrobiłam.
Nie wiem jak to jest, jak krwawi, o tym się nie wypowiadam.

Znajomego chcieli przymusić do leczenia, uciekł z karetki, powołując się na swoje prawa.
Też bym tak zrobiła. To jest moje życie i ja decyduję o tym, czy chcę poddać się uporczywemu leczeniu, czy nie.

Znajoma z dumą opowiadała, jak kazała karmić siłą ciotkę, którą oddali do domu starców. /przywiązywali ją/

Starszy człowiek jest nadal człowiekiem i ma prawo decydować o sobie.Nie wszystko to, co młodzi uważają za właściwe, on musi respektować.
Szanuj jego decyzje, to jego życie i nie myśl, ze wiesz wszystko i tylko ty masz właściwy osąd sytuacji.

[Gość cytrynowa babeczka]

Jak przekonać ojca do pojścia do lekarza ?
Powiedz że odpowiedzialny człowiek jeśli założył rodzinę i nie żyje sam dla siebie,to powinien dbać o zdrowie także dla rodziny a w szczególności dzieci.Jeśli ignoruje sprawę to znaczy że nie zależy mu na szczęściu rodziny....

Absolutnie nie można żadnego guzka ignorować.Bzury piszą ludzie a/ niestety czesto się z tym spotykam/ którzy mają przekonanie że lepiej nie ruszać.Niezależnie czy krwawiacy czy nie, trzeba koniecznie zbadać.Jeśli trzeba zrobić biopsję to nie można się przed tym wzbraniać.Ludzie,mamy 21wiek a niektórzy siedzą w jakims średniowieczu....Koszmar.

[Gość unna]

Jeśli chce ojca namówić na wizytę, to niech powie, że to może być zwykły czyrak i po co z nim się ma męczyć.

Odnośnie biopsji, to nie wymyśliłam tego sama, takie są wyniki badań na ten temat.

I w XXI wieku, człowiek ma prawo do decydowania o własnym losie.
To prawda, że jest ono coraz bardziej ograniczane, że zmuszają ludzi do uporczywej i bolesnej kuracji. Jak ktoś chce /piszę tu tylko o starszych ludziach , młody powinien próbować /, to ma pełne prawo do terapii, ale niech to będzie jego wybór, jego chęć, a nie przymus.