Radość z problemów innych.

[Gość Chmurka21]

Witam. Z tej strony Marta. Mam pewien problem. Otóż, w moim życiu dzieję się coś dziwnego. Gdy moi bliscy mają jakiś poważny problem, ja pomimo tego, że przejmuję się tym i staram się im pomóc jak mogę, to jednocześnie, cieszę się, że coś się dzieję. Po prostu krótko mówiąc, musi się coś dziać, byle to nie dotyczyło mnie. Na przykład jeżeli ktoś się kłóci, albo ktoś płacze, albo ktoś, trafia do szpitala, albo nawet była taka sytuacja, że przyjechała policja, to ja czułam jednocześnie i smutek i radość. Nie wiem czy ja mam serce z kamienia, czy co? Czy jest ze mną coś nie tak? Bardzo mnie to niepokoi. Wiem, co prawda, że to nie ma żadnego związku z chorobą albo chociażby z nerwicą z którą walczę już prawie 6 lat, ale chciałabym dowiedzieć się czy to normalne. Dodam jeszcze, że jestem osobą, która bardzo lubi pomagać i gdy ktoś ma problem, zastanawiam się jak można go zlikwidować. Z góry dziękuję za odpowiedź.

[mgr Kamila Krocz]

Witaj Marta!

Nie znam Cię, by móc określić, dlaczego niemiłe wydarzenia wywołują u Ciebie i smutek, i radość. Być może to nie jest radość, być może nie do końca trafnie określasz swoje stany emocjonalne? Być może to jakieś "podniecenie", ożywienie, kiedy coś się dzieje - tak jakby Twój organizm lubił stan mobilizacji i wydzielane wówczas większe stężenie adrenaliny, która nas nakręca i może powodować, że czujemy się jakbyśmy byli aktywniejsi, bardziej radośni? To są jednak tylko moje próby interpretacji tego, co napisałaś i niekoniecznie musi to być prawda. Wspominałaś, że leczysz się na nerwicę - może warto byłoby o tym porozmawiać ze specjalistą, z pomocy którego korzystasz? Pozdrawiam i życzę powodzenia!

[franca]

Jeśli naprawdę cieszysz się z takich rzeczy, czerpiesz z tego satysfakcję, to nie jest to normalne. Normalna jest zupełnie przeciwna reakcja, choć jej intensywność może być różna w zależności od osobowości, temperamentu bądź rodzaju problemu o który chodzi.