zaburzenia odżywiania

[Gość mmmmm744]

Witam, w ciągu ostatniego roku schudłam ok.14kg i moje najniższe BMI wynosiło 13,5... Potem od października rozpoczęłam leczenie psychiatryczne (rozpoznanie to depresja, psychiatra nie wie o moich zaburzeniach odżywiania) i wtedy chyba dzięki farmakoterapii zaczęłam więcej jeść. Potem miałam epizody obzerania się i tak trwalam w tym dziwnym stanie na przemian tyjac (Prawie do mojej pierwotnej wagi a w sumie chyba Zawsze byłam szczuplakiem mimo że czuje się grubo). Teraz juz nie mogę tego wytrzymać. Taki stan rzeczy jest nie do zniesienia i juz naprawdę psychicznie tego nie wstrzymuje... Próbowałam dwukrotnie przedawkowac leki ale nikt Poza mną tego nie wie. Chce umrzeć. Juz nawet nie mam tej silnej woli. Przez 6dni w tygodniu staram się trzymać dietę a jak ktoś próbuje mnie nakłonić do jedzenia to ppanikuje... A siódmego dnia siadam i pochłaniam tysiące kalorii nawet już nie czując głodu i po prostu jem i jem i nienawidzę się za to. Nie mam nad tym kontroli i nie umiem przestac wówczas. Co to jest? Chyba już nie anoreksja... Gdy cierpiałam na anoreksję to naprawdę przez rok nie było ani jednego dnia gdy jadłam za dużo. W sumie przez 99% dni osiagalam znaczny deficyt kaloryczny. A teraz jednak potrafię jeść. Ale to chyba tez nie Bulimia - nie wymiotuje ani nie przeczyszczam się. Proszę o jakieś słowo, wsparcie, pomoc, wyjaśnienie mojego Zachowania.. Nie daje rady. A też panicznie nie chce Przytyć,nie akceptuje siebie większe, nawet teraz z BMI 16,3 :(

[mgr Kamila Krocz]

Podejrzewam, że Twoje zaburzenia odżywania są wtórne i współtowarzyszą zaburzeniom depresyjnym. Masz zaniżoną samoocenę, zachwiany obraz własnej osoby, nie akceptujesz siebie, co skutkuje problemami z jedzeniem. Uważam, że powinnaś powiedzieć swojemu lekarzowi psychiatrze o problemach odżywania się. Same leki nie wystarczą. W Twoim przypadku sugerowałabym pomyśleć o psychoterapii. Pozdrawiam!