Samotna i zdesperowana

[Gość ZAGUBIONA79]

NIE WIEM CO MAM ZROBIC.NIE MOGE SPAC ,SKUPIC SIE NA NICZYM,WSZYSTKO CO ZACZYNAM NIE KONCZE,DENERWUJE MNIE NAWET MÓJ 10 LETNI SYN.MAM WRAŻENIE ŻE NIKT MNIE NIE LUBI . ZAWSZE TAK BYŁO...NAWET RODZEŃSTWO.A JESTEM NAJMLODSZA(MAM BRATA BLIŹNIAKA)A BYŁO NAS 8 RODZEŃSTWA. POCHODZE ZE WSI.Z DZIECINSTWA PAMIĘTAM TYLKO JAK OJCIEC PIŁI BIL.MAME DOPROWADZIŁ DO ZŁEGO STANU PSYCHICZNEGO.CZĘSTO BYŁA W SZPITALU DLA PSYCHICZNIE CHORYCH A NA PRZEPUSTKACH ZAMYKANA W PIWNICY LUB W POKOJU W INNEJ CZESCI DOMU .NIGDY Z NAMI NIE SPĘDZAŁA CZASU -POSIŁKI DOSTAWAŁA ŻADKO I W ZAMKNIECIU.(TERAZ WIEM ŻE TO NIENORMALNE I MAM POCZUCIE WINY) ZMARŁA JAK MIAŁAM 10 LAT I MINEŁO JUZ 21 LAT OD JEJ SMIERCI.Z OJCEM NIE MAM KONTAKTU.PO ŚMIERCI MAM TUŁAŁAM SIĘ PO RODZEŃSTWIE.TAM NIESTETY CZUŁAM SIĘ JAK INTRUZ. SKONCZYAM SZKOŁE I MUDSIAŁAM ZNALEŚC PRACE,WYNAJEŁAM POKUJ W POZNANIU.UCIEKŁAM DO DUŻEGO MIASTA 10 KM OD DOMU BO MUŚLAŁAM ŻE OD WSZYSTKIEGO UCIEKNE.MYLIŁAM SIĘ. POZNAŁAM FACETA O 16 LAT STARSZEGO PO ROZWODZIE Z TRÓJKĄ DZIECI.ZASZŁAM W NIECHCIANĄ CIĄZE.O KTÓREJ DOWIEDZIAŁAM SIE PO ZERWANIU Z NIM.NIE CHCIAŁAM SAMA WYCHOWYWAC SYNA JAK URODZIŁAM MIAŁAM 21 LAT. ANI WYLĄDOWAC GDZIES W PRZYTUŁKU.WIĘC ZESZŁAM SIE Z NIM.JEGO RODZINA MNIE NIE TOLEROWAŁA,TESCIOWA BYŁA ZAPRZYJAŹNIONA Z BYŁĄ SYNOWĄ -CHOC TA ZDRADZAŁA JEJ SYNA NA PRAWO I LEWO(ALE ZA TO POZNAŁA FACETA A B.DUŻĄ KASĄ).POZNAŁAM FACETA W OBECNEJ PRACY,NAJPIERW SIE Z NIM ZAPRZYJAŹNIŁAM (STARSZY O 5 LAT )ALE POTEM ZMIENIŁO SIĘ W TO COS WIĘCEJ .ZOSTAWIŁAM MĘZA .JESTEM Z TYM MĘSZCZYZNĄ .PO 3 MC ZASZŁAM W CIAZE NO I NIESTETY W 4 MC PORONIŁAM.NA MOICH PIERWSZYCH WAKACJACH W ŻYCIU. MUSIAŁAM SPŁACIC MĘZA CHCAC MIESZKAC NA TYM MIESZKANIU CO JESTEM .MAM W SUMIE 260 TYŚ DŁUGÓW(PRZERATA MNIE TO).Z NICZEGO NIE POTRAFIE SIE CIESZYC MAM MYŚLI SAMOBÓJCZE I PRÓBY.NIKT SOBIE Z TEGO NIC NIE ROBI. DODAM ŻE JESTEM BRZYDKA I Z NADWAGA.

[Gość laurad]

Musisz odnaleźć w sobie siłę, która pozwoli Ci zapanować nad wszystkim. Jeśli nie dla siebie, zrób to dla swojego dziecka. Chcesz chyba, żeby żyło inaczej niż Ty. Nie pozwól, żeby Twoje dziecko cierpiało z powodu nieprzemyślanych decyzji. Dług jest rzeczywiście spory, ale chyba masz to jakoś rozłożone na raty? Jeśli pracujesz powoli to spłacaj, potrwa to lata, ale nic nie zrobisz. A może lepiej odsprzedać mieszkanie byłemu mężowi i wtedy będziesz miała gotówkę na mniejsze, ale swoje spłacone gniazdko? Albo najlepiej razem sprzedajcie to mieszkanie i podzielcie się pieniędzmi, bo żadne może nie chce mieszkać we wspomnieniach. Jesteś jeszcze młoda i nie możesz się poddawać. A samobójstwo? Wiesz na co skażesz swoje dziecko, jeśli to zrobisz? Przyjmij za nie odpowiedzialność i ustabilizuj swoje życie. Powoli, małymi kroczkami, ale jednak pozytywnie. Trzymam kciuki!

[Natalia Bator]

W Twoim życiu wydarzyło się bardzo wiele i niestety w większości były o przykre sytuacje. Myślę, że najlepiej byłoby zacząć od rozmowy z psychologiem, ponieważ nie tylko bieżące sprawy i problemy sa dla Ciebie trudne do pokonania, ale także wspomnienia i wydarzenia z przeszłosci, które pozostawiły echo w Twoim życiu, mają na Ciebie wpływ i rodzą wiele emocji. Dzięki poradom psychologa nabierzesz pewności siebie i energii, aby wybrnąć z tej sytuacji. Piszesz, że związałaś się z nowym mężczyzną - jeśli jesteście razem, może on w jakimś stopniu mógłby Ci pomóc? Może zamieszkajcie razem, zawsze będzie to taniej niż jakbyś miała mieszkac sama. Piszesz także o długu. Może da się rozłożyć go na raty albo poprosić bank o anulowanie części długu, jako, że jestes samotną matką z dzieckiem (bo jak rozumiem, nie jestes już z mężem). Musisz dowiedzieć się jakie przysługują Ci prawa i możliwości, musi być rozwiązanie, chociaż teraz może wydawać Ci się, że może go nie być. Możesz także zasięgnąć porady w MOPRze, a także zadzwonić pod poniższe numery telefonów i dowiedziec się co możesz zrobić w takiej sytuacji. Powodzenia!

CENTRUM PRAW KOBIET
tel. 022 652 01 17
w godz. 10.00 - 15.00

DLA KOBIET W CIĄZY I MATEK MAŁYCH DZIECI
tel. 022 635 10 11
poniedziałek - piątek w godz. 10.00 - 15.00
# Biuro interwencji
tel. 022 635 30 92
w godz. 10.00 - 14.00

DLA OSÓB W TRUDNEJ SYTUACJI ŻYCIOWEJ
tel. 022 828 12 95
Biuro Porad Obywatelskich
poniedziałek w godz. 10.00 - 19.00 wtorek - piatek w godz. 9.00 - 17.00

[Gość inez..]

Na prawdę trudna sytuacja. Ale zgadzam się z poprzednimi wypowiedziami, że należy spróbować wyjść z tego z pomocą innych. Jesteś jeszcze młoda i warto mieć nadzieję, że w końcu los się do ciebie uśmiechnie. Daj sobie pomóc chociażby dla dobra twojego dziecka. Powodzenia!