Poważne kłopoty z koncentracją

[Małpka1]

Witam! Postanowiłem napisać w tym miejscu bo być może ktoś ma jakiś pomysł co zrobić z tą przypadłością.
Od około pół roku zauważyłem że mam poważne kłopoty z koncentracją, niekiedy wydaje mi się że (szczególnie pod wieczór) pojawiają się też delikatne zaburzenia widzenia. Problem z koncentracją miałem już wcześniej ale był na poziomie akceptowalnym i czasem właściwie znikał. Teraz niestety trudno mi się skupić na czymkolwiek i nawet najprostsze rzeczy potrafią sprawić poważny problem. Zajęcia które kiedyś wykonywałem bez większego przykładania się teraz wymagają poważnego skupienia. Niestety nie mogę zlokalizować co może być źródłem tego problemu a czuję się fatalnie.
Od strony czysto technicznej zrobiłem dokładne badania krwi - wszystko w normie. Byłem u okulisty - wzrok w porządku, odwiedziłem 2 neurologów i dostałem jasną diagnozę - wszystko w porządku.
Dodam że prowadzę spokojny tryb życia, nie palę, piję w granicach rozsądku, odżywiam się zdrowo, staram się spać co najmniej 6 godzin. Nie zażywam leków, od czasu pogorszenia samopoczucia regularnie spożywam jedynie porcję witamin w tabletkach musujących.
Wraz z pogorszeniem się koncentracji zauważyłem też że mam lekko rozregulowany żołądek i muszę uważać co i ile jem chociaż nie wiem cz to akurat ma jakiś związek z koncentracją.

Czy ktoś miał podobne problemy? Sytuacja powoli zaczyna mnie irytować bo nie mam zupełnie pojęcia co mogę zrobić żeby poczuć się chociaż trochę lepiej. Będę wdzięczny za każdą pomoc.

Pozdrawiam

[Gość zielony kapturek777]

Jeśli pomoże Ci to, że nie tylko Tobie problem z koncentracją doskwiera, to proszę. Z pamięcią u mnie też nie zbyt ciekawie i nie wiem kiedy się tym zajmę. Co zaplanuję, że pójdę z tym do lekarza-zapominam :) Bez notesu ani rusz; jeszcze mogłabym pamiętać, gdzie go położyłam :) A poważnie-neurolodzy chyba się tym zajmują. Może kiedyś dotrę.

[Gość unna]

Zauważyłeś problem z koncentracją i bardzo cię to niepokoi. Myślisz o tym, martwisz się i problem narasta.
Zmień myślenie. Zacznij się przekonywać, że z dnia na dzień, masz coraz lepszą koncentrację, coraz łatwiej ci się skupić na temacie.

To jest podobnie, jak z zasypianiem. Kiedyś miałam z tym problem i myślałam, że nie mogę spać. Zmieniłam myślenie. Kładąc się myślałam o tym, że ja tylko sobie odpoczywam,- sen przychodził coraz szybciej , dziś nie mam z tym problemu.
W życiu dzieje się tak, jak o tym myślimy.
Myślimy - nie potrafimy, to tak będzie.
Powiemy sobie - dam radę, to też tak będzie.

[Małpka1]

Wiem o czym mówicie ale niestety to nie jest kwestia myślenia o czymś. Staram się żyć normalnie bo nie mam nic do stracenia ale takie samopoczucie jest dla mnie nie do zaakceptowania. Pracuję w takim zawodzie że jeden fałszywy ruch czy pomyłka może skończyć się tragicznie dlatego nie ma mowy o tym że wstaję po 7 godzinach snu ledwo żywy i w pracy słaniam się na nogach.

Problem narasta bez względu jak bym sobie tego nie tłumaczył. Tu nie chodzi o to żeby sobie coś tłumaczyć, ja nie akceptuję tego stanu rzeczy bo żyję na 50% a to za mało żeby dobrze wykonywać swoje zadania. Dieta, sen, ruch nie pomagają albo pomagają w bardzo niewielkim stopniu. Jestem pewien że coś złego się dzieje tylko nie wiem już gdzie szukać przyczyny. Jeżeli w takim tempie będzie się pogarszało moje samopoczucie za kilka miesięcy nie będę na siłach jeździć samochodem.

Ostatnią rzeczą jaką podejrzewam jest borelioza i chyba jeszcze wykonam badania w tym kierunku.

[Gość unna]

Szukasz choroby, wierzysz w nią i mówisz, że to nie jest sprawa twego myślenia.
Światowa Organizacja Zdrowia podała, że 80% chorób ma podłoże psychiczne.
Dla mnie twój przypadek jest dobrym tego przykładem.
Znałam trzy osoby , które wg, medycyny nie powinny już żyć. Jeden z nich powiedział - tylko ogromna wola życia, trzyma mnie na tym świecie.
Normalnie nie zdajemy sobie z tego sprawy, jak wielką moc ma nasze myślenie, ale tak to właśnie jest.
Gdzieś wyczytałam - myślisz o chorobie, to tak, jakbyś ją przyzywał. Ona jest i zaczyna krążyć wokół ciebie.

Zmień myślenie na takie - z dnia na dzień, mam coraz lepszą koncentracje.
Jeśli w to uwierzysz, to tak się stanie.
Na razie wierzysz, że jest coraz gorzej - i tak się staje.

[Małpka1]

No cóż widzę że chyba nikt nie miał takich kłopotów.
Dziękuję za odpowiedzi ale jak narazie dowiedziałem się tylko - zbagatelizuj złe samopoczucie, myśl że jest dobrze. Może tak samo powinnośmy robić jak mamy 40 stopni gorączki i słaniamy się na nogach wstając z łóżka?
Jeżeli czujemy się źle powinniśmy iść do lekarza i znaleźć przyczynę a nie wmawiać sobie że jest inaczej bo jeżeli coś się dzieje i nie zareagujemy na czas może się to skończyć tragicznie ale myślałem że to jest jasne i nie trzeba tłumaczyć.
Nie jestem zadowolony ze swojego samopoczucia bo pamiętam jak czułem się rok, dwa lata temu i proszę o nie pisanie głupot chyba że każdy w wieku 26- 27 lat ma poważne problemy z rozwiązywaniem prostych zadań i koncentrację, refleks jak po wypiciu 2 lub 3 głębszych.
Proszę o pomoc a nie o pisanie dyrdymałów, jakbym mógł coś zmienić myśleniem już czułbym się dobrze.

[Gość ArekBG]

Małpka1...ja mam to samo nie radze już sobie z najprostszymi czynnościami w życiu. W pracy zachowuję się jak upośledzony nie wiem co się dzieje. Przeczytam coś z kartki odwracam wzrok i już tego nie pamiętam. Mam zaburzenia równowagi wzroku czasami się jąkam. Doskonale Cie rozumiem ;/