Nerwica - kompletnie sobie nie radzę..

[Gość waldez]

Witam serdecznie!
Od ok 2,5 roku mam nerwicę (nie stwierdził tego lekarz jednak jestem prawie pewien, że to jest przyczyna moich lęków) Zaczęło się od 3-dniowego wypadu do kolegi, gdzie przez 3 dni ostro piliśmy. Ostatniego dnia dodatkowo pierwszy (i ostatni ) raz zapaliłem marihuanę. Po wciągnięciu mocnego "bucha" zacząłem słyszeć tylko serce. Na niczym innym nie mogłem się skupić. Spowodowało to taki lęk, że myślałem że umrę. Serce chciało wypaść mi z klatki piersiowej ja byłem mega spanikowany. Koledzy pojechali ze mną na SOR. Byłem pewien że zacznie się reanimacja itp a tu po prostu położyli mnie, podłączyli do aparatury (ekg), podali jakieś leki dożylnie + kroplówkę i nikt specjalnie się nie przejął. Puls miałem bardzo wysoki - 150, również ciśnienie: 160/100. Okazało się, że mam dosyć niski poziom potasu ale bezpośrednią przyczyną był alkohol + marihuana. Lekarz nic nie mówił, o jakimkolwiek problemie z sercem, jedynie żeby uzupełnić potas. Niestety mimo, że jak przypuszczam serca mam zdrowe to rozpoczął się mój horror. Ciągłe kontrolowanie akcji serca, sprawdzanie pulsu i ciśnienia - na codzień bez stresu mam puls +- 60, a ciśnienie 120/70, więc to normalne wyniki. Zrobiłem ok rok temu echo serca, które było w porządku. Myślałem, że z czasem lęki minął, ale niestety. Wypicie puszki energetyka, filiżanki kawy (już nic z tych rzeczy nie pije choć kiedyś z niczym nie było problemu) wywołuje że myślę o sercu, nakręcam się i rozpoczyna się ogromny atak paniki z uczuciem wyskakiwania serca. Boję się wtedy, że umrę, mam ochotę krzyczeć o pomoc, wpadam w paranoję. Wszystko staje się odrealnione i nic nie mogę zrobić. Trwa to do 1 godziny. Mocne ataki mam rzadko, bo raz - dwa razy na pół roku, jednak ciągle myślę o sercu. Bieganie, gdzie puls przyspiesza wyjście w miejsce gdzie nie będę czuł się,,bezpiecznie" wywołuje u mnie lęk. Często rezygnuje z wypadów na miasto, gry w halówkę, bo boje się ataku. Zamiast być lepiej to wszystko się pogłębia ... Ogólnie jestem osobą z niską samooceną i to też ma wpływ na moją nerwicę. Ogólnie nie mam stresującego życia. Jestem młody - 24 lata, mam kochającą rodzinę, ponadprzeciętne warunki materialne, dzięki rodzicom. Teoretycznie powinno być mi dobrze, ale czuje się do kitu czuję bezsilność na wszystko + te lęki, które uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Czuję jakąś blokadę, poczucie totalnej beznadziei, nie mogę robić tego co chce i że nic fajnego mnie nie czeka. Niestety jak rozpoczynam temat, że czasem mam uczucie problemów z sercem to moi bliscy mówią, że za bardzo sobie wkręcam i, żebym nie przesadzał. Faktycznie, pewnie sobie wkręcam, ale kompletnie nie wiem jak tego nie robić. Byłem pewien, że poradzę sobie ze wszystkim sam, ale minęło ponad 2 i pół roku i jestem rozbity. Mam pytanie do Was - czy faktycznie może coś ze mną nie tak - w sensie nie ma problemu a ja go tworze i powinienem się puknąć po prostu w łeb,czy moze faktycznie powinienem udać się do specjalisty?? Jeśli to drugie to kogo polecacie - psychologa czy psychiatrę ?? W ogóle jakie są ceny wizyt, bo powiem szczerze, że moja praca (jeszcze dodatkowo studiuje) nie pozwala mi na jakieś ogromne dodatkowe wydatki w skali miesiąca, a o rodziców o pomoc w takiej sprawie prosić nie chcę, bo oni powiedzą że chyba zgłupiałem. Może ktoś coś poleci w Gdańsku ? Bardzo dziękuję za pomoc. Pozdrawiam i trzymajcie się!

[mgr Kamila Krocz]

Witaj!

Jeśli zależy Ci na diagnozie, idź najpierw do lekarza psychiatry. Możesz pójść na NFZ, wówczas nie będziesz musiał płacić za wizytę. Do psychiatry nie potrzeba skierowania od lekarza rodzinnego, natomiast do psychologa już tak. Nie bagatelizuj swojego pogarszającego się stanu i skorzystaj ze wsparcia specjalisty. Im szybciej, tym lepiej. Pozdrawiam!