Początki astmy u dziecka

[Gość magda0]

Dzień dobry,
jestem mamą 4-letniego Kubusia, u którego niedawno rozpoznano astmę. Na początku byłam wstrząśnięta diagnozą lekarza. Teraz, gdy emocje już ze mnie opadły, zastanawiam się, co mogę zrobić, by jakoś mu pomoc, a przede wszystkim nieświadomie nie narażać na ataki astmy.

Zapewne wielu rodziców znajdowało się w podobnej sytuacji do mojej, gdy dowiedzieli się, że ich dziecko ma astmę byli zupełnie skonsternowani. Nie wiedzieli, jakiego typu zabawki mogą kupować swojemu dziecko, jakie środki przeciwbólowe mogę mu podawać ani gdzie jeździć z nim na wakacje?

Proszę wszystkich rodziców, którzy kiedyś byli w podobnej sytuacji lub teraz przez nią przechodzą, żeby zechcieli podzielić się ze mną swoim doświadczeniem. Każda wskazówka, jak postępować lub jak nie należy postępować, będzie dla mnie bardzo cenna.

Pozdrawiam!

[Gość rozaliam]

Jeśli astma jest dopiero w początkowej fazie, jest bardzo możliwe, że przejdzie mu z wiekiem. Tak było u mnie. Jak byłam dzieckiem miałam początki astmy, ale nigdy się nie rozwinęła. Mam nadzieję, że tak samo będzie u Kubusia.
Przeczytaj sobie ten artykuł: http://abcastma.pl/atak-astmy-u-dziecka powinien ci się przydać.
Pozdrawiam i trzymam kciuki

[Gość Medicus]

Witaj.
Bardzo wiele matek musi stawić czoła chorobie jaką jest astma. Podstawą sprawą w leczeniu astmy jest regularne przyjmowanie leków zaleconych przez lekarza, który stwierdził astmę i podjął się prowadzenia leczenia. Dobrze dobrana i regularnie stosowana terapia daje efekty w postaci praktycznie wyeliminowania czynników ograniczających normalne życie Twojego dziecka. Nie napisałaś na jakim tle wystąpiła astma. W większości przypadków jest to tło alergiczne. Komfort życia alergika jest większy w sytuacji, gdy nie styka się z alergenami. Powinnaś zapewnić mu takie warunki. Warto też udać się do alergologa, gdyż jest dostępnych wiele metod do walki z alergiami.

[Gość DoctorQuinn]

Witaj!
Wychowanie dzieci powinno przebiegać normalnie, jak dziecka zdrowego. Dziecko nie powinno wzrastać w poczuciu ciężkiej choroby. Nadmiernie opiekuńcze nastawienie rodziców przyznające dziecku z powodu astmy szczególne miejsce w rodzinie może być zbyt obciążające.
Pamiętajmy: świat nie powinien kręcić się wokół dziecka chorego na astmę! Choroby dziecka nie wolno bagatelizować, ale profilaktyka i leczenie nie mogą przekraczać granic zdrowego rozsądku.
Dziecka w wieku szkolnym nie powinno się zwalniać z zajęć wychowania fizycznego. Jeśli przyjmuje ono regularnie leki zalecone przez lekarza może uczestniczyć w gimnastyce i uprawiać sport jak inne dzieci. Dla dzieci cho­rujących ciężko są organizowane specjalne grupy dla uprawiania sportu w odpowiednim dla nich zakresie.
Urlop trzeba dokładnie zaplanować. Najkorzystniejszym klimatem dla chorych na astmę jest klimat ciepły i suchy. Osoby uczulone na pyłki czują się bardzo dobrze np. nad Bałtykiem (powietrze tam zawiera bardzo niewielkie stężenie pyłków). Dla uczulonych na roztocza kurzu domowego najkorzystniejszym miejscem pobytu są góry. Powyżej wysokości 1600 m n.p.m. roztocza kurzu domowego praktycznie nie występują. Urlop chorego na astmę powinien być okresem odpoczynku i odprężenia. Nie poleca się wyjazdów ze zorganizowanymi grupami, które charakteryzuje zwykle pośpiech i bieganina. Dla osoby z astmą alergiczną, a szczególnie dla małych dzieci niebezpieczne mogą być tzw. wakacje na wsi.