Ela A.

Cześć. Nie jestem żadną specjalistką, ale poruszyłeś mnie tym co napisałeś. A najbardziej tym, że masz dopiero 17 lat i już takie myśli. Też mam podobnie, nie mam zbytnio osoby, której mogłabym się wyżalić, wiem jakie to ciężkie tak dusić wszystko w sobie. Wiadomo, że człowiek w pewnym momencie nie wytrzymuje i wybucha. Jedyne co przychodzi mia na myśl by Ci doradzić, to to żebyś spróbował iść do psychologa. Nie dość, że jest to obca osoba, to i jeszcze specjalista. Powinno pomóc, może będziesz w stanie z pomocą psychologa nabrać chęci do dalszej walki o polepszenie swojej sytuacja. Możesz także na osobności spróbować porozmawiać z mamą, powiedzieć jej, że potrzebujesz rozmowy szczerej. I przede wszystkim nie wstydź się, powiedzieć komuś w oczy, że masz problem. Pamiętaj nie jesteś sam. Powodzenia i głowa do góry. Dasz rade.

Witam, dzisiaj dowiedziałam się, że koleżanka nie ma za ciekawie w domu. Jej mąż znęca się nad nią psychicznie. Często nadużywa alkoholu i zmienia pracę, są okresy w których w ogóle nie pracuje. Mają malutkie dziecko. Ona wygląda "okropnie", strasznie schudła, nie ma się w co ubrać, jest poddenerwowana, ma początki depresji. W rodzinnym domu też nie miała za ciekawie, obydwoje z rodziców pili, jej siostra była adorowana a ona traktowana jak "śmieć". Sama bardzo by chciała iść do pracy i odejść od męża ale nie ma z kim dziecka zostawić. Na żłobki nie ma co liczyć bo wszystkie przepełnione. Bardzo proszę o radę, jak jej pomóc. Ja też w domu nie miałam za ciekawie, mój ojciec także pił. Było bardzo ciężko. Widziałam cierpienie mojej matki i boli mnie kiedy widzę krzywdę i tragedie tak młodej kobiety (koleżanka ma 24 lata) Jeszcze raz proszę o poradę co mogę zrobić ! Z góry dziękuję.