Przyjaźń - tak. Zauroczenie - tak. Miłość... ?

[Kobieta lat 38]

Jestem osobą dorosłą osobą, mężatką i mam dzieci. Będąc w szkole podstawowej miałam koleżankę jak większość z nas.To był wtedy okres dojrzewania... poznawania swojego ciała... itd. Któregoś dnia postanowiłyśmy jak to jest razem w łóżku... To była czysta ciekawość. Szkoła średnia- po raz kolejny.Tym razem ,ekscytująco i podniecająco.I na tym samym koniec. Choć bywały takie chwile przemyśleń i zauroczenia do koleżanek, które były mi bliskie ale nic poza tym. Po dość długim czasie znowu to powróciło... i trwa. Mam najcudowniejszą przyjaciółkę jaką mogłabym sobie wyobrazić. Poznałam ją 5 lat temu. Uwielbiam,kiedy na mnie patrzy,uwielbiam, kiedy ze mną rozmawia. Ale brakuje mi tej bliskości,czułości. Chciałabym móc poczuć ten dreszczyk emocji, rozkoszy... Lecz obawiam się że mogę stracić najcenniejszą przyjaźń jaką mam. Chciałabym porozmawiać, lecz za każdym razem strach mnie ogarnia. Trwa to juz 4 lata i jest mi z tym źle. Dodam, że jesteśmy sąsiadkami również.Kocham Ją lecz Ona o tym nie wie, również ma rodzinę i jest tak jak Ja - tolerancyjna. Proszę o pomoc.