Brak opanowania a krzyczenie i znęcanie się nad dziećmi

[Gość wch]

znęcam się nad moimi dziećmi :( Cały czas na nie krzyczę. Nie umiem się opanować, ani później przeprosić. Chciałbym przestać ale nie umiem. Ile bym dostał kary więzienia za znęcanie się nad rodziną?

[Gość Malinówka]

Koniecznie idź do psychologa na terapię. Powiedz, że dostrzegasz problem i chcesz coś z tym zrobić. Może nauczyłeś się w ten sposób odreagowywać stresy. Super, że zdajesz sobie sprawę, że robisz źle i szukasz pomocy, chociażby na tym forum. Ale musisz zrobić krok dalej i iść na terapię (terapia to nic strasznego, a może przynieść mnóstwo korzyści).

Tak nie można się zachowywać, w pewnej chwili możesz przestać się kontrolować. Możesz zrobić krzywdę dzieciom, uszkodzić je. Już teraz pamiętaj, że każde znęcanie się zostawia w ich głowach ranę, która może skutkować trudnościami z poradzeniem sobie w dorosłym życiu, a nawet problemami psychicznymi. Mogą one również w ten sam sposób traktować potem swoje dzieci. Trzeba działać!

[Gość wch]

Ile taka terapia trwa? I na czym polega?

[Gość Malinówka]

Terapia będzie zapewne prowadziła do rozważenia przez Ciebie zmiany zachowania, poszukiwania innych możliwości rozwiązywania sytuacji konfliktowych. Poznasz sposoby radzenia sobie z napięciem i agresją, nauczysz się kontrolować swoje zachowania i zmniejszysz ryzyko powrotu do złych nawyków. Wizyty u terapeuty muszą być regularne, bo inaczej terapia nic Ci nie da. Trudno określić ile będzie trwała terapia. Zazwyczaj spotkania są 1-2 razy w tygodniu. Czasami wystarczy kilkanaście spotkań, a czasami terapia trwa latami (po takim czasie to można już się zaprzyjaźnić ze swoim psychologiem). Terapia polega na rozmowie, będziesz się musiał przed otworzyć (co dla niektórych mężczyzn może być trudne) i szczegółowo opisać swoją sytuację rodzinną. Są różne terapie, nie jestem specjalistą, więc nie powiem Ci jak Twoja dokładnie będzie wyglądała. I to wcale nie wygląda tak jak na filmach, nie leżysz na kozetce :)

Jeżeli masz dobrą sytuację finansową, poszukaj w swojej miejscowości prywatnie psychologa, który jest jednocześnie (psycho)terapeutą. Nie każdy psycholog prowadzi terapie. Kluczem jest znalezienie dobrego specjalisty, może poszukaj opinii nt. wybranego psychologa w internecie? Ale jeżeli chcesz chodzić na terapię za darmo w ramach NFZ, musisz najpierw jednorazowo udać się do psychiatry bez skierowania. Dopiero psychiatra daje Ci skierowanie do psychologa/psychoterapeuty.

[Gość Malinówka]

Nie wiem ile lat mają Twoje dzieci, nie wiem jak bardzo się nad nimi znęcasz, ale dzieci to dzieci, najsłabsze z całego społeczeństwa, z nieukształtowaną psychiką chłonną jak gąbka. Nie pozwól by Cię nienawidziły, by ich cierpienie przekładało się na ich samopoczucie, rozwój, wykształcenie, dorosłe życie. Dzieci rosną i uciekają z domu, zapewne będziesz jeszcze tęsknił, gdy w Twoim mieszkaniu zrobi się cicho. Ale czy one za Tobą będą tęsknić? Czy będą odwiedzać tatę i opiekować się nim, gdy będzie potrzebował pomocy?

[Gość wch]

Moje dzieci mają 9,7,2 lata. Krzycze na nie i czasami bije. Dziękuje za pomoc.

[Gość Malinówka]

Małe kruszynki.

Koniecznie daj znać jak Twoje wrażenia po pierwszej wizycie u psychologa. Nie odpuszczaj sobie.

[Gość Nie bo nie]

a sama je wychowujesz? Ktoś Ci pomaga. Jak nie masz kasy by iść prywatnie a kolejki do państwowego będą zbyt długie mozesz isć to ośrodka interwencji kryzysowej tam powinni Ci pomóc

[Gość iwona 60]

Jeśli sie bije dzieci i ciągle się na nie krzyczy to znaczy sama potrzebujesz pomocy idź po pomoc ratuj się i dzieci teraz są poradnie mozna uzyskać pomoc bezpłatną.Ja wychowyałam swoje dzieci 40 lat temu też dużo krzycząc i bijąc bo nie dawałam rady i nie umiałam inaczej i nie miałam wsparcia ze strony męża , za dużo wymagałam wszystko musiało być zrobione dobrze i już nie potem.Dzieci są wykrztałcone i co pamiętają tą niedobrą matkę i dobrego ojca.Jak myślę o tym to mam straszny ból w sercu teraz staram się to im wynagrodzić ale to już nie to samo to będzie w nich do końca życia i ja nie zaznam spokoju.Mogę się tłumaczyć że tak mnie rodzice wychowywali i ja robiłam to samo bo nie umiałam inaczej i że mąż gdyby był inny i mi pomógł,kobiety nie bierzcie wszystkich obowiązków w życiu rodziny na siebie nie dacie rady a potem tak się to zawsze musi skończyć .Pozdrawiam

[Gość oklone]

a ja powiem tak; to moja przestroga dla Ciebie: mój ojciec tez tak sie zachowywał jak Ty, pewnego dnia cos mu sie stało w pracy i zachorował, potrzebował opieki. Wepchnęłam go do najgorszego zakładu w Polsce, jest tam nawet bity(wiem, bo moja znajoma tam pracuje) i wyzywany, sam nie radzi sobie z chodzeniem, żyje w ohydnych warunkach na łasce innych. Uwazaj, zeby Twoje dzieci nie zrobiły tak samo.

[Gość emerytka]

do oklone a ja powiem Ci tak uważaj jeśli masz dzieci bo z Tobą zrobią to samo tzn wezmą przykład z matki A gdzie tu wybaczanie nawet najgorszemu wrogowi nie jesteś lapsza od swojego ojca bo on może nie umiał inaczej a Ty świadomie robisz w konsekwencji to samo.

[Alicja112]

Za psychiczne lub fizycznie znęcanie się nad inną osobą grozi od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności, a jeśli sprawca dopuszcza się szczególnego okrucieństwa nawet 10 lat. Mam nadzieję, że podjąłeś już leczenie.

[austeria]

Przede wszystkim dobrze, że widzisz swoje błędy. Zgłoś się na leczenie, to jest pierwszy krok, aby cokolwiek zmienić. Czy wiesz, z czego mogą wynikać te napady agresji? Najważniejsze jest to, aby poznać źródło, wtedy łatwiej jest nad wszystkim zapanować.

[Gość do ostatniego postu]

Nie spotkałaś się z wybaczaniem jesteś biedna, bez uczuć i sama potrzebujesz pomocy specjalisty,ludzie zacni potrafią z czasem wybaczyć nawet najgorsze rzeczy tym bardziej swoim rodzicom ale z premedytacją patrzeć jak inna osoba nawet obca cierpi to już niegodziwe. Dlatego ten świat jest właśnie taki i tyle ludzi jest nieszczęśliwych bo jeden drugiemu chce tylko dopiec i nie mądrych żeby ustąpić, zrozumieć czy wybaczyć.Bardzo współczuję tej osobie z takim nastawieniem na życie to szczęśliwym się nie będzie.

[austeria]

" Kiedy nie przebaczamy, to pijemy truciznę z nadzieją, że tamta osoba umrze".