Boję się kobiet

[Gość Kreator]

Sama (niestety) nią jestem. W dzieciństwie marzyłam o tym, żeby zostać chłopakiem, myślałam, że nie nigdy nie dojrzeję płciowo. Błąd. Dojrzałam płciowo najszybciej z klasy, co mnie jeszcze bardziej wnerwiło i zdołowało, chyba na lata. Do dzisiaj nie lubię swojej płci. Nie to jednak jest tematem tego wątku-ja się bardzo boję kobiet, właściwie zawsze tak było. Odczuwam zawsze pewien niepokój, gdy obracam się w towarzystwie kobiet. Boję się wszystkich-młodych i starszych, po równo. Nie że ich nienawidzę, ale najchętniej to trzymałabym się od nich z daleka, najchętniej to obracałabym się w samym męskim towarzystwie, wszędzie. W towarzystwie chłopaków, mężczyzn, czuję się swobodnie, nieskrępowanie, jest luźno, można pożartować, można porozmawiać na KAŻDY temat, w towarzystwie kobiet (są wyjątki, ale wyjątki potwierdzają regułę) to tylko malowanie się, seks, dzieci, kosmetyczki i narzekanie, jak to kobiety mają źle. Czasopisma typowo dla kobiet są okropne, tego się nie da czytać-tylko seks, dzieci, gotowanie i plotki z życia polskich "gwiazd". Czasopisma dla mężczyzn są znacznie ciekawsze-elektronika, komputery, samochody. Kobiety są ponure, zimne, niewzruszone. Nie można z nimi swobodnie pogadać, ani z niczego pożartować, bo zachowują kamienną twarz. Nie wiem, skąd się to wzięło, chociaż jak analizuję wstecz swoje życie, to kobiety mi zawsze bardzo dokuczały, więcej mi dokuczyły niż jakikolwiek mężczyzna w moim życiu.

[Gość Obserwator error]

Wszystko to już wiemy i na tym forum masz to już przegadane.
Ale jeśli sobie ulżyłaś tym postem, to bardzo się cieszymy.