Mama....

[sabawera95]

Psychicznie już nie daje rady. Wiem, że w niektórych sprawach nie powinnam słuchać. Jestem po prostu wrażliwsza. Moja mama dosyć często ma pretensje do każdego, że robią coś źle, nie po jej myśli. Próbuje mówić na spokojnie ale zazwyczaj w takich sytuacjach podnosi głos i o to, też ma pretensje, że nikt nie rozumie jak ona mówi "spokojnie". Każdy się już w pewnym stopniu przyzwyczaił, że ona jak czegoś chce to podnosi głos. Jeszcze jest problem z tym, że uważa się za "normalną" z całej rodziny no i za wszechwiedzącą w rodzinie. Mnie osobiście wkurza to bo dużo razy chciałam jej coś powiedzieć, żeby się tak nie darła. Raz nawet jak wracałam do domu to usłyszałam ją na klatce schodowej i to ledwo po wejściu do klatki, wcześniej jak to słyszałam z opowieści to aż nie chciało mi się wierzyć, że potrafi aż tak. Nawet zaczęłam chodzić do psychologa bo nie wytrzymywałam i jak na razie w większej mierze to utrzymuje mnie przy zdrowych zmysłach. Ona nie widzi tego, że coś jest z nią nie tak. To inni są nienormalni. Była raz sytuacja, że zrobiłam coś nie po jej myśli to uznała to za kompletny idiotyzm i brak myślenia oraz powiedziała, żebym porozmawiała o tym z psychologiem, i że powie dokładnie to samo.
Naprawdę już nie wiem jak reagować na takie rzeczy w domu bo to jest coraz częstsze. Raz na tydzień czy na dwa to jest bardzo rzadko. Normą staje się taka sytuacja co drugi trzeci dzień.

[mgr Kamila Krocz]

sabawera95, podejrzewam, że Twoja mama ma silny, apodyktyczny charakter i próbuje wszystkim wokół narzucić swoje zdanie. Przy tym używa środków siłowych, np. krzyku. Nic dziwnego, że taka atmosfera w domu negatywnie wpływa na Twój stan emocjonalny. Dobrze, że masz wsparcie psychologa. Obawiam się jednak, że póki mieszkasz z mamą i nie usamodzielnisz się, niestety będziesz znosiła zachowanie mamy, gdyż ona w ogóle nie widzi w sobie żadnych błędów czy źródła problemów.