problemy emocjonalne

[Gość Joannaaaaaa]

Witam,
Mam poczucie niskiej wartości i problemy emocjonalne, lęki, zapominam często. Ostatnio też spotyka mnie dużo stresowych, trudnych sytuacji i niepowodzeń. Jestem wrażliwa, ale potrafię też być bardzo otwarta, radosna. Nie potrafię też być asertywna. Ostatnio koleżanka bardzo źle mnie potraktowała nie potrafiłam się pozbierać od razu się obwiniałam i mój kompleks niższości się pogłębił nie wierze też w siebie i w swe możliwości
Mam toksycznych rodziców ciągłe nakazy zakazy srogość, surowość, złość i tak było odkąd tylko pamiętam. Rodzice mają mnie za nic. Nie mam w nikim wsparcia. Czuję się odrzucona. W domu u mnie panuje hałas. Ciągle jestem obwiniana o wszystko i za wszystko muszę odpowiadać.
Co robić? I co to może być? Czy da się jeszcze całkowicie wyeliminować to co zasiali we mnie rodzice?
Pozdrawiam
Joanna lat 22

[Gość anetker]

Witaj. Współczuje atmosfery w domu, na pewno nie wpływa ona budująco na Twoją osobę. Nikt nie zasługuje na złe traktowanie. Moim zdaniem dobrze,ze zaczęłaś szukać pomocy,to znak ,że zaczynasz się przeciwstawiać obecnej sytuacji. Poszukaj poradni psychologicznej. Rozmowa z psychologiem dobrze Ci zrobi. Zacznij suplementację witaminami, szczególnie z grupy B i magnezem. Niestety nie wykonalne jest odcięcie od rodziców,bo pewnie oni maja znaczny wpływ na Twoje samopoczucie. Musisz znaleźć sobie jakieś hobby , żeby cos robić dla siebie a przy tym się relaksować. Życzę Ci powodzenia.

[mgr Kamila Krocz]

Witam Pani Joanno!

Dobrze, że zaczęła Pani szukać dla siebie pomocy. Jest Pani dorosłą kobietą i ma prawo Pani zadbać o siebie. Niewątpliwie sytuacja domowa nie pomaga Pani samopoczuciu. Co robi Pani na co dzień? Pracuje? Uczy się? Jeśli zależy Pani na profesjonalnej diagnozie i wsparciu, najlepiej udać się do psychologa. Systematyczna praca pod okiem specjalisty na pewno Pani pomoże w pracy nad samooceną, pewnością siebie i asertywnością. Pozdrawiam i powodzenia!

[Gość Joannaaaaaa]

No właśnie niestety pracy nie mogę narazie dostać mimo poszukiwań. Mam nadzieję, że się w końcu uda, a na studia się nie dostałam, ale nawet się cieszę, bo i tak nie był to mój wymarzony kierunek. Mam zamiar poprawiać i w przyszłym roku iść na swój wymarzony kierunek psychologię, ale dzienną. :)