czy to była mania?

[Gość dzinksu]

dzień dobry. mam pytanie czy możliwe, że przebyłem epizod maniakalny? otóż w 2014 roku przestałem brać leki psychotropowe a dokładnie zyprazidon i po tym mój napęd bardzo się zwiększył, krótko lub wcale nie spałem, miałem dużo energii, robiłem dziwne rzeczy np. nocne porządki. miałem też poczucie misji religijnej i złudzenia somatyczne jakby mnie ktoś dotykał. czy to mogła być mania? dodam iż od roku 2006 po operacji ortopedycznej byłem długi czasw depresji a zyprasidon brałem na zaburzenia typu schizofrenii, które rozpoznano u mnie na oddziale dziennym psychiatrycznym. pytam o to z czystej ciekawości. dziękuję i pozdrawiam.

[Gość dzinksu]

?

[Gość dzinksu]

proszę o pomoc

[ginia]

To co piszesz to zbyt malo by odpowiedziec na pytanie, takze te symptomy mogly byc tzw. stanem prepsychotycznym, jezeli odstawiles leki. Wazne co wydarzylo sie potem, tzn czy wrociles do leku i poprawilo sie, czy te symptomy rozwinely sie w psychoze bez brania lekow oraz czy twoja diagnoza odnosnie schizofrenii byla wlasciwa czy tez nie. Jezeli masz psychoze to musisz brac leki do konca zycia i to jest najwazniejsze. Lek ktory brales podaje sie przy bipolarnym zaburzeniu tez, wiec de facto wazne by dzialalo a nie jaka masz diagnoze. Bipolarne zaburzenie leczy sie zwykle duzo trudniej niz psychoze, wiec moze lepiej by to nie byl epizod maniakalny.

[Gość dzinksu]

powiem tak teraz biorę leki napęd się obniżył za to pojawił się lęk nieokreślony. do tego uporczywe poczucie nierealności siebie i świata i sporadycznie słyszę jakieś dźwięki w głowie. czasem ludzie mi mówią "co ty taki smutny jesteś" i faktycznie nastrój mi się obniżył. przez jakieś 4 miesiące w 2014 ciągle czułem się dobrze potem odjechałem a teraz jakiś dół. co to ma być?

[ginia]

Kryteria diagnostyczne schizofrenii (według ICD-10):
a) echo myśli, nasyłanie i zabieranie myśli oraz ugłośnienie myśli,

b) urojenia oddziaływania, wpływu, owładnięcia,

c) głosy omamowe komentujące zachowanie pacjenta lub dyskutujące o pacjencie między sobą, głosy omamowe dochodzące z różnych części ciała,

d) utrwalone urojenia innego rodzaju: urojenia tożsamości religijnej lub politycznej, nadludzkiej mocy, zdolności,

e) utrwalone omamy z zakresu jakiegokolwiek zmysłu,

f) przerwy lub wstawki w toku myślenia, prowadzące do rozkojarzenia lub niedostosowanych wypowiedzi,

g) neologizmy, porozrywane związki wyrazowe (schizofazja), echolalie,

h) zachowania katatoniczne: pobudzenie, zastyganie, negatywizm, mutyzm, giętkość woskowa, stereotypie ruchowe,

i) objawy negatywne: apatia, zubożenie wypowiedzi, spłycenie lub niespójność reakcji emocjonalnych (przeżywanie dwóch sprzecznych uczuć), społeczne wycofanie, zmniejszenie dostosowania społecznego.

Do rozpoznania schizofrenii wymaga się, aby obecny był co najmniej jeden objaw z grupy a–d albo co najmniej dwa objawy należące do grupy e–h były wyraźnie obecne przez większość czasu w ciągu okresu 1 miesiąca lub dłużej.

[ginia]

Ostry wielopostaciowy epizod psychotyczny należy do kategorii „Ostre, przemijające zaburzenia psychotyczne” według klasyfikacji ICD-10. Grupę tych zaburzeń zgodnie z tą klasyfikacją koduje się jako F23. Zaburzenia te cechuje występowanie objawów psychotycznych, takich jak omamy (halucynacje), urojenia i zaburzenia postrzegania. Objawy te zaczynają się zwykle w sposób nagły i gwałtowny, w ciągu 2 tygodni lub krócej i utrzymują się krócej niż 1 miesiąc. Mają one zwykle charakter reaktywny, czyli wtórny do nieprzyjemnego zdarzenia stresowego. Omamy i urojenia mają wyrazisty charakter i ulegają szybkim zmianom (w ciągu dni lub nawet godzin). Wielopostaciowość i niestałość są charakterystycznymi cechami całego obrazu klinicznego, a objawy psychotyczne nie uzasadniają rozpoznania schizofrenii. Gdy w obrazie klinicznym dominują objawy schizofreniczne (niespełniające kryteriów rozpoznania schizofrenii!), rozpoznaje się ostre zaburzenia psychotyczne z objawami schizofrenii. Natomiast, gdy objawy psychotyczne mają różnorodny i zmienny obraz, zarówno pod względem typu, jak i nasilenia i nie występują dostatecznie długo, by rozpoznać epizod schizofreniczny lub afektywny, należy rozpoznawać ostre, wielopostaciowe zaburzenia psychotyczne bez objawów schizofrenii. Zaburzenia te ustępują w krótkim czasie i nie nawracają. Powrót do zdrowia następuje w ciągu kilku miesięcy; może jednak do niego dojść w okresie kilku tygodni lub dni. Jeżeli nie następuje poprawa stanu psychicznego, należy rozpoznać inny typ zaburzenia psychotycznego.

[ginia]

Kryteria powyzej dotyczace psychoz po to cytuje bys sprobowal zweryfikowac symptomy ktore posiadales w tamtym czasie gdy rozpoznano u Ciebie schizofrenie, przede wszystkim czas trwania nad miesiac. Moglo tak byc ze przechodziles wowczas depresje z symptomami psychotycznymi i falszywie byles zakwalifikowany. To ma znaczenie jesli chodzi o linie leczenia. Przy glebokiej depresji tez mozna odczuwac halucynacje czy miec poczucie zaburzen tozsamosci, depersonalizacji itp. To ze masz obnizony nastroj to moze byc efekt dzialania leku, ktory bierzesz, zwykle nie wolno ich odstawiac nagle, nie znam leku bo u nas sie go od paru lat nie stosuje. Epizody maniakalne czy bipolarne to zaburzenia afektu, po epizodzie maniakalnym nastepuje totalne zalamanie nastroju i przejscie w depresje. Jezeli jestes z jakiegos powodu zainteresowany zmiana swego stanu psychicznego to zglos sie do psychiatry i najlepiej takiego ktory nie zna twojej historii i sprobuj mu opowiedziec o swoich watpliwosciach.

[Gość dzinksu]

ja sobie kiedyś sporo czytałem na temat schizy i to co wyczytałem mówiłem lekarce, a to co mnie na prawdę dręczyło całe życie to : jednotorowe pasmo zainteresowań (były dinozaury, pociągi itp.), dziwactwa, myślenie magiczne, odrealnienie, dziwne doznania zmysłowe (może to były jakieś omamy?), wahania nastroju od górki po dołek, życie cały czas do teraz w swoim świecie (świat realny obok), lęki, poczucie zagrożenia, misji religijnej, poczucie wkładania myśli do głowy, podwyższony napęd i euforia, zaburzenia popędu seksualnego (od totalnego wyjałowienia po rozbuchane libido i dziwaczne fetysze). więcej nie pamiętam tak to co opisałem to moje całe chorobowe życie od dzieciństwa po dziś. błędem najpoważniejszym jaki popełniłem jest czytanie o schizie i wmawianie sobie jej. a może rzeczywiście pomimo czytania o niej ją mam. dodam że są momenty kiedy czuję się chory a innymi razy nie czuję swojej choroby i wtedy jest problem.