kłopoty szkolne

[Gość -mamdosc-]

Witam. Ma 16 lat. Jestem w pierwszej klasie technikum. Uczę się w mieście 50 km od domu. Z początku mieszkałam w internacie, bo połączenia autobusowe są złe. W internacie było ciężko. Z początku trafiłam na nieciekawe "koleżanki" i zmieniłam pokój, myśląc, że problem się rozwiąże. Niestety tak nie było. Pomimo przeprowadzki do innego pokoju nadal czułam się źle. Gdy miałam w poniedziałek jechać do szkoły w niedzielę wieczorem po prostu zaczynałam płakać. Poniedziałek był najgorszy... Zajeżdżałam do szkoły z czerwonymi oczami i czasami od płaczu źle się czułam. Nie mogłam się opanować. Od września piłam tabletki uspokajające ( ziołowe, żeby nie faszerować się od razu chemią). Na początku grudnia podjęłam ostateczną decyzję - rezygnuję z internatu. Teraz będę mieszkać na stancji. Jeszcze się tam nie wprowadziłam, a już się zastanawiam czy dam radę, czy będzie mi tam dobrze. Boję się, że tam będzie tak samo jak w internacie ( chodzi mi o moją reakcję na poniedziałki)... Jest mi bardzo ciężko... Przez to potrafię czasami płakać godzinami w poduszkę, praktycznie bez konkretnego powodu... Zauważyłam, że jestem bardziej nerwowa i nie trzeba mi wiele, żebym płakała... Czy jakoś mogę sobie pomóc?

[Lena V.]

Hej.
Niestety syndrom poniedziałku dobija wiele osób.
Ty dodatkowo wyfrunęłaś z gniazda rodzinnego i ten czas aklimatyzacji w pierwszym roku może być bardzo ciężki.
Jeśli to nie koleżanki były problemem, a tylko zmiana w życiu, to stancja niewiele pomoże na te Twoje poniedziałkowe strachy.
Trudno cokolwiek doradzić. Może spróbuj się z kimś zaprzyjaźnić. Utożsamić miejsce z czymś miłym, z czymś do czego chcesz wracać. Jakieś dodatkowe zajęcia pozaszkolne?