Za dużo mówię

[Gość Dremora]

Witam. Mój problem jest następujący otóż za dużo mówię swoim rodzicom. Np najpierw nagadam za dużo z życia chłopaka który mi się podoba a potem rodzice są do niego uprzedzeni. Nie potrafię tego rozsądnie rozgraniczyc, co można powiedzieć a czego nie. Może to wynika z tego że nie mam żadnej koleżanki a mam dobre relacje z rodzicami. I znowu sobie psuje życie przez to.

[Gość poiem wprost]

Nie. To wynika z tego, że jesteś głupiutką, dziecinną gąską i nie masz zahamowań. Pamiętaj: mowa jest srebrem, a milczenie złotem. Pojmij to, zrozum i powściągnij usta.

[Gość niezależnyobserwator]

Przedmówca ma rację - jesteś dziecinna i stąd to paplanie.
Nie opowiada się nikomu o szczegółach życia innych ludzi. Absolutnie nikomu bez ich upoważnienia. Nie masz bliskiej koleżanki? Nic dziwnego, skoro paplesz rodzicom i nie wiadomo komu jeszcze. Dziewczyny to widzą i cię unikają. Nie jesteś godna zaufania.

Przeczytaj sobie biblijną Księgę Syracha. Mnóstwo w niej na temat przyjaźni i dochowywania tajemnicy. Szczególnie to powinnaś wziąć sobie do serca:

Tego, kto dochowuje tajemnicy,
trzeba kochać jak siebie samego.
Kochaj przyjaciela i bądź mu wiemy,
ale jeśli zdradziłeś jego tajemnice,
nawet nie próbuj iść za nim" (27: 16-17).

[Gość kilkulatek]

Następnym razem bądź rozsądniejsza :) a z pewnością nie powtórzysz słowa " znowu " :) głowa do góry dziewczyno, każdy człowiek uczy sie na własnych błędach. Nie przejmuj się z przedmówcami nazywając cb głupiutka czy dziecinna. Lżej ludziom takie słowa napisać jak powiedzieć prosto w oczy ;) człowiek po prostu uczy sie całe życie.
Proponuję żebyś swoje najświeższe nowinki, wiadomości, wydarzenia swojego życia dzieliła na dwa "działy" :
1 dział nazwijmy "złotym" takim bardziej milczącym czyli to będzie taki dział :) gdzie twoje wydarzenia, wiadomości są dla ciebie bardzo ale to bardzo prywatne przykładów mógłbym wymieniać w nieskończoność np. twoj pierwszy raz, zamiar umówienia sie na randkę, przebieg tej randki, wady zalety chłopaka czy jego i swoje gafy itp. będziesz musiała sobie zrobić taką zasadę tego "działu" nie powiem nawet księdzu w konfesjonale nawet rodzicom i tak już sie przekonalaś to zapewnie już wiesz. Jedynie takie sprawy możesz wyznać bardzo zaufanej osobie z czasem przekonasz sie komu możesz sie z tym wszystkim wygadać, być może będzie to nowo poznana osoba a w późniejszym czasie przyjaciółka, tez może przekonasz sie inaczej do mamy. Z reguły zawsze mówi sie ze najlepszą przyjaciółką jest mama dla córki :) sama zdecydujesz :)
2 dział nazwijmy "srebrnym" taki bardzie wyluzowanym i tutaj będziesz mogła sobie pozwolić na tzw. Lanie wody o niczym i o wszystkim, o mniej ważnych prywatnych sprawach np. Dzisiaj widziałam śmieszna sytuacje w mieście albo śmieszna rozmowa w autobusie albo komentarz w radiu czy w internecie ;) itp.
Jeszcze raz nie ma sie tym wszystkim przejmować, zrób sobie w tym momencie dystans do wydarzeń ktore cb rozczarowaly i pilnować sie zasad a zobaczysz dużą zmianę i będziesz bardziej zadowolona z życia bez narzekania "znowu" :)) życzę powodzenia i wytrwałości w dążeniu wyznaczonych celów :)

[Gość datoya]

Myślę tak jak przedmówca -
dodam że z reguły to co nie podoba się rodzicom ma jakieś uzasadnienie, na pewno chcą Ciebie chronić-
to żebyś im nic nie mówiła jak radzą niektórzy tez nie jest dobre:)

[Gość e tam]

Od kiedy to nazwanie głupiutkiej gąski głupiutką gąską jest złe? Często lepiej nazwać zjawisko po imieniu, niż głaskać po główce i utrwalać niewłaściwe wzorce.

[Gość Ouuu3]

~e tam

Od kiedy to nazwanie głupiutkiej gąski głupiutką gąską jest złe? Często lepiej nazwać zjawisko po imieniu, niż głaskać po główce i utrwalać niewłaściwe wzorce.

Dokładnie!