Zespół aspergera

[Morf]

Witam
Mam 18 lat, jakiś czas temu zaczęło się źle dziać, zdecydowałam się pójść do terapeutki po osiągnięciu pełnoletności. Byłam tylko ma dwóch wizytach i więcej się nie spotkam z tą panią, nurtuje mnie poważny problem. Przypuszczam że mam zespół aspergera, pani psycholog nie powiedziała mi konkretnie co mi jest ale zadawała pytania które same mnie doprowadziły do takiego wniosku. Zawsze izolowałam się od wszystkich, bardzo trudno mi było się odnaleźć w grupie rówieśników i nadal sobie z tym nie radzę. Jestem zdesperowana, czuję, że nie wytrzymam kolejnego roku szkolnego. Jestem wykończona psychicznie samym przebywaniem w szkole. Bezpiecznie czuję się sama w swoim pokoju, boję się kontaktu z ludźmi. Idę do psychiatry dopiero za miesiąc, a chcę wiedzieć już teraz czy osoby z ZA mogą być traktowane inaczej. Chodzi mi dokładnie o zapewnienie jakiejś ochrony, bezpiecznego miejsca gdzie można się uspokoić i odizolować od cierpienia które czuję na co dzień przebywając w szkole. Przerażają mnie wszelkie interakcje z rówieśnikami, dobrze czuję się jedynie w formalnych sytuacjach. Nie czuję żadnej potrzeby i sensu w normalnej rozmowie, chcę tylko ciszy, chcę się odizolować od wszystkich bodźców zewnętrznych i pobyć w bezpiecznym wewnętrznym świecie. Chcę wiedzieć czy ktoś weźmie to pod uwagę i zapewni mi azyl. Czuję okropne cierpienie, czuję się jakbym powoli umierała, nie potrafię z tym nic zrobić.

[mgr Kamila Krocz]

Witaj Morf!

Drogą wirtualną nie ma możliwości postawienia rzetelnego rozpoznania, a Twoja autodiagnoza (zespół Aspergera) niekoniecznie musi być trafiona. Powinnaś poczekać do wizyty u specjalisty i wówczas będziesz wiedziała, co Ci dolega. Tak naprawdę Twoje objawy nie muszą świadczyć tylko o ZA, ale również o lęku społecznym, introwertyzmie, a nawet depresji. Pozdrawiam i powodzenia!