uczenie sie samoswiadomosci, rozwoj ,lęki obawy rozpacz

[Gość nnika]

witam. odkad zostawil mnie chlopak mam stany depresyjno lękowe. albo mi sie wydaje albo juz nie wiem. wiem ze wstaje z lozka robie mase rzeczy czytam kapie sie wychodze na zewnatrz biegam spaceruje czasem sie smieje czasem placze..wiec moze zalamanie tylko? ale ja od lat juz jestem lękliwa niepewna siebie a wszystko zrzucilam na barki mego bylego na ktorego oczywisci sie wkurzalam i nie widzialam swoich wad. teraz natomiast sama nie wiem kto tak naprawde byl zly w tym zwiazku i oczywiscie co robie szukam prawdy ale zadreczam siebie i nie moge przestac.. natomiast chodzi mi tu o samo myslenie i emocje.. nie pracuje juz jakis czas i wiem ze musze sie przelamac by zyc.. to powoduje lęk a to powoduje uderzenie gorąca i strach ze sobie nie poradze nie chce itp.. nastepna rzecz wstaje rano z nowa sila usmiecham sie cos czytam pobiegam a chwile pozniej juz nastroj jest odwrocony... ale nastepnego dnia znowu walcze.. zaczelam chodzic na terapie i zaczelam szukac w ksiazkach internecie pytac innych co moza zrobic jak sobie poradzic.. wiec wyczytalam samorozwoj samoakceptacja,poczucie wlasnej wartosci pewnosc siebie itp..i jak to czytam to mam mega energie do tego by to przerabiac...ale chwile pozniej juz sie zasatanawiam ze jak bylam mniej swiadoma to bylo mi lepiej im wiecej wiem tym czuje sie bardziej poddana przerazona niepewna a galop mysli nieustepuje.. czy to jest dobre? ani nie umiem zapomniec ani wymazac ani uciszyc mysli i emocji ani zapanowac nad tym a jak szukam pomocy to mam dodatkowa mase mysli i emocji..

[Gość unna]

Wracaj do lektury, czytaj wzmacniaj swą wiarę w skuteczność terapii, to przyniesie efekt taki, że w końcu coś przeprowadzisz do końca.
Nie wystarczy przeczytać raz, bo człowiek ma skłonność do wybierania pesymistycznych myśli. Trzeba się cały czas podbudowywać psychicznie, aż w końcu nasza podświadomość to zaakceptuje.
Wtedy wszystko będzie łatwiejsze.

[mgr Kamila Krocz]

nnika, bardzo dobrze, że szukasz siebie, próbujesz walczyć ze swoimi lękami, słabościami, że stawiasz na samorozwój. Nie od razu wszystko zrozumiesz i "ogarniesz", ale na pewno to w przyszłości zaprocentuje, chociaż teraz czujesz się zagubiona, a niekiedy oszołomiona. Trzymam za Ciebie kciuki i życzę powodzenia na terapii!