Co to jest?

[Gość Akino]

Byłem ofiarą patologii w rodzinie. Miałem bodajże 8-9 lat. Zawsze z siostrą siedzieliśmy cicho w pokoju ze słuchawkami w uszach, starając się nie zwracać uwagi na bijących się i kłócących w kółko rodziców. Zawsze chodziło o alkohol, było to tak częste że po pewnym czasie moja siostra nie wytrzymała i zaczęła wdawać się w szarpaniny z rodzicami, po jakimś czasie dołączyłem również i ja. W tym samym czasie również w szkole dokuczano mi dzień w dzień, byłem nękany natarczywie przez rówieśników. Nie były to zwykłe przepychanki, bo często trafiałem do domu zakrwawiony - mimo swojego wieku. Często przez to miewałem myśli samobójcze, lecz po pewnym czasie wszystko ucichło. Aktualnie mam 20 lat. Ból zrobił ze mnie teoretycznie nieczułego potwora, bo nie czuję zupełnie nic prócz pustki. Mimo wszystko funkcjonują normalnie i optymistycznie podchodzę do każdej sytuacji. Jestem inteligentny i dobrze się uczę, Nigdy nie podniosłem ręki na jakąkolwiek osobę, nawet taką która mnie prowokowała. Uważam to za stratę cennego czasu i wysiłku. Nie rozumiem jak się czują inni, więc często obrywam w twarz za to co mówię.

Czym jest to co we mnie siedzi, czy nic mi przez to nie będzie, czy jest to spowodowane przeszłością i czy jest konieczność leczenia?

[Gość nudziara]

Mysle ze nigdy nie miales szansy z nikim o tym szczerze porozmawiac. Nie miales gdzie tego wyrzucic z siebie.
Czesto tak jest ze bol i emocje sa gromadzone i duszone w srodku a to nie jest zdrowe. Twoje przezycia z przeslosci wciaz siedza w tobie i ma to wplyw na to kim jestes dzisiaj.

Emocjonalna pustka jest spowodowana tym ze nie dopuszczasz do tego zeby odczuwac bol czy smutek.

Mysle ze wizyta u psychologa jest w Twoim przypadku wskazana. Lub chociaz rozmowa z kims komu naprawde uwasz. Musisz wyrzucic z siebie te wszystkie zle emocje i wspomnienia zebys mogl wyleczyc rany z przeszlosci.

Pozdrawiam

[mgr Kamila Krocz]

Akino, podejrzewam, że to, co czujesz, bierze swoje źródło w burzliwym i trudnym dzieciństwie - kłótnie i bijatyki rodziców odbiły się na Twojej psychice. Oczywiście to jest pewien "skrót myślowy". Jeśli czujesz, że coś jest nie tak, czujesz się sam ze sobą niezbyt komfortowo, proponuję rozważyć wizytę u psychologa. On postawi rzetelną diagnozę. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

[Gość Koleżankaa]

Chyba trudno rozumieć innych, jak się dorastało w świecie przemocy. Polecam wizytę u psychoterapeuty. A ewentualnie (nie wiem, czy tak to działa) najpierw u psychiatry, a potem u psychoterapeuty.