Smutek z życia i chęć posiadania przyjaciół.

[martula3]

Witam mam 19 lat. Wyjechałam z Polski juź miesiąc temu. W nowym miejscu gdzie się zajmuje jest mi tutaj dobrze i mam co jeść , mam za co żyć. Pracuje. Ale jednego mi czegoś brakuje . Brakuje mi prawdziwych przyjaciół. Poprzednim etapie nie miałam żadnych przyjaciół. Zawsze byłam otrącana , wyśmiewana przez rówieśników , zawsze byłam na boku. Ale potem gdy poszłam do liceum to tylko miałam koleżanki. Uczę się na codzień języka angielskiego bo bardzo lubię ten język. Ale w Rodzinie nie jest za dobrze . Siostra od zawsze trzymała się tylko i wyłącznie koleżanek , nie obchodziło ją moje zdanie tylko innych stroniła się ode mnie. Moi Rodzice nie szanują się wzajemnie ciągle się tylko kłócą i wyrzywają się na sobie , całe życie mama i tata mieli do siebie pretensje , nigdy się nie szanowali. I z tego powodu jest mi bardzo przykro. Często chodzę smutna nie zadowolona z życia , chciałabym to zmienić ale nie wiem jak. Mam nierealne marzenia które chce spełnić to spotkać się z Robertem Lewandowskim i z jego żoną i być ich koleżanką/przyjaciółką gdy bym ich poznała to bym była najszczęśliwsza na świecie. Uważam że gdy bym ich poznała to by byli najlepszymi kolegami dla mnie. Może to być dla was śmieszne ale na prawdę jest to moje marzenie.Co mam zrobić żeby uwolnić się od nieśmiałości ?
Pozdrawiam. :)

[Gość ulaa..la]

hej :) wygladasz mi na bardzo sympatyczna dziewczyne, wiesz chcialabym miec taka przyjaciolke, szkoda ze nie spotkalam takiej.. heh moje zycie wyglada podobnie..to cos podlego, gdy rodzice sie nie szanuja, znam to skads...Wiesz nie wiem jaka na to rada..chyba trzeba to po prostu przetrwac..ostatnio wywnioskowalam ze moze pasja wyciagnelaby mnie z dna. niestety pasja ta polega na tym ze ciagle mnie wyciaga ona z dna ale ja czesto opadam na dno...a z takim zapalem wiele nie osiagne..mysle ze najwazniejsze jest to aby byc jakim sie jest...i ja sama mimo upadkow, zywie nadzieje ze jutro bedzie nowy dzien, ze wstane i odbije sie od dna, ze wygram z sama soba :) ze ten dzien bedzie udany, bo mimo ze tak czesto upadam to rownie hardo i uparcie wstaje,,,mysle ze mysl przewodnia dla nastolatek to Nie poddawaj sie ;) Trzymaj sie, powodzenia pozdrawiam! ;*

[Gość specu]

Cześć, wydajesz się sympatyczną osobą. Szkoda, że jesteś smutna. A może już nie, w końcu minęło 7 miesięcy...