syn nie uczy się i nie pracuje

[Gość Romina]

Witam, mój problem to dw udziestoletni syn,który będąc w trzeciej klasie technikum tak wagarował,że został skreślony z listy uczniów, wychowawczyni i dyrektor szkoły robiły wszystko żeby mu pomóc,miał chodzić bez żadnych nieobecności
przez dwa miesiące( maj i czerwiec) pozaliczać wszystkie braki, uczył się dobrze więc nie miał by problemu ,
ale syn nie pojawił się w szkole , poszedł odebrać papiery, rozmawiając z nim dlaczego nie chodzi twierdził że ma problemy gastryczne i się poprostu wstydzi( mówił że bardzo burczy mu w brzuchu jest to głośne i dla niego krępujące) zrobiliśmy wszystkie badania łącznie z kolonoskopią,chodził do gastrologa
wszystko było ok ale niestety szkołę rzucił będąc w trzeciej klasie w maju. Pracy żadnej nie szuka, do szkoły zaocznej też nie chodzi, w domu zrobi wszystko, pieniędzy na nic nie chce, ale to juz trwa rok i nic sie nie dzieje, dodam że był u psychologa i ten stwierdził że ma szukać jakiejś grupy wspacia i tyle,poszukaliśmy innego psychologa był trzy razy ,gdzie stwierdził że przychodzi bo matka mu kazała i na tym się skończyło,
za chwilę ja będę szukać pomocy psychologa bo mnie ta sytuacja zaczyna przerastać, dwóch starszych synów skończyło szkoły i pracują, a ten najmłodszy zrobił nam taki numer,żadne argumenty do niego nie docierają, najgorsze jest to że on za dużo nie mówi o tym co czuje, co chciałby robić,kim chciałby być w przyszłości, oboje z mężem nie wiemy co robić,jak mu pomóc, dodam że jest inteligenty,zawsze uczył się dobrze, nie sprawiał problemów wychowaczych. Proszę o jakieś wskazówki,radę co dalej robić.

[mgr Kamila Krocz]

Witam!

Możliwe, że syn wcale nie wymyślił sobie tych problemów gastrycznych, ale faktycznie miał problemy żołądkowe. W badaniach mogło nic nie wyjść, ponieważ bóle mogły mieć charakter psychogenny, czyli wynikały/wynikają z psychiki. To również wyjaśniałoby, dlaczego syn unikał szkoły, wagarował. Przez Internet nie da się postawić diagnozy, ale możliwe, że Pani syn cierpi na nerwicę, stąd objawy somatyczne (np. bóle żołądka, burczenie w brzuchu) i lęk, który utrudnia mu normalne funkcjonowanie - skończenie szkoły, podjęcie pracy. W niektórych przypadkach lęk jest tak silny, że człowiek najchętniej siedziałby tylko w czterech ścianach, bo w domu czuje się najbezpieczniej. Wyjście do sklepu, pracy, urzędów itd. napawa irracjonalnym lękiem. Pani syn prawdopodobnie wstydzi się swoich emocji, swoich nieuzasadnionych obaw, dlatego niewiele Pani mówi, nie zwierza się. Po prostu żyje z dnia na dzień. Uważam, ze Pani syn powinien skorzystać z pomocy dobrego psychologa, a nawet skonsultować się z psychiatrą, by sprawdzić, czy nie jest to przypadkiem nerwica, depresja lub inna choroba. Jeśli nawet klinicznie jest wszystko ok, Pani synowi przydałby się trening kompetencji społecznych, by zaczął wychodzić do ludzi i w miarę normalnie żyć. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

[franca]

Skoro wszystko w domu zrobi, to najwyraźniej generalnie chce dobrze, nie ma problemów z jakąś szczególnie egoistyczną, roszczeniową postawą. Dlatego też możliwe, że nie miał żadnych niedobrych intencji w unikaniu szkoły. Nie sądzę żeby te problemy ze zdrowiem były prawdziwe, wygląda mi to na wymówkę, ale też myślę że za tą niechęcią do uczenia się mogły stać jakieś konkretne powody. Typu, że to nie jest dla niego, że go to nie interesuje tak naprawdę. Ok, pozostali synowie skończyli technikum, ale może on wolałby uczyć się w liceum? Mówisz że jest pojętny, zdolny, to może wolałby rozwijać swoje zdolności, zdobywając bardziej wszechstronne wykształcenie, i kontynuując naukę na studiach? To co było dobre dla jego braci, niekoniecznie musi odpowiadać jemu. Szkoda że właśnie o tych sprawach nie chce rozmawiać, że nie mówi Wam, czym się interesuje, co chciałby robić, to są ważne rzeczy i chyba rozmowy w rodzinie na takie tematy są zupełnie naturalne.

[Gość Romina]

Dziękuję bardzo za odpowiedż, teraz wiemy co robić by mu pomóc,bo już sami z mężem pogubiliśmy się w tej sytuacji. Dziekuję i pozdrawiam.