Problemy z koncentracją i własną osobą

[Gość nieskoncentrowana]

Witam. Jednym z moich problemów są spore problemy z koncentracją. Nie potrafię przeczytać czegoś ze zrozumieniem, kiedy ktoś coś do mnie mówi dosłownie się wyłączam. Robiąc coś jestem tak roztargniona, że nie potrafię się skupić na danej czynności.
Już długo długo męczę się z nieustającym smutkiem. Możliwe, że to także jest przyczyna. Nie radzę juz sobie z samą sobą, wszystko się pogarsza. Zamykam się na otoczenie, nie potrafię rozmawiać z ludźmi. Coraz częściej nawet nie odpowiadam na pytania, które mi zadają. Nie mam siły ani ochoty rozmawiać, duszę wszystko w sobie. Czasem boję się wyjść z domu, jeśli przełamię brak ochoty. Dużo siedzę po kilka dni sama w domu, to mi bardzo nie służy, bo wtedy jest mi tylko gorzej. Rozpoczęłam naukę w liceum, wymagania są coraz większe, obawiam się, że przez to wszystko nie dam rady.
Oprócz tego wszystkiego mam myśli samobójcze, często silne. Jestem autoagresywna, lecz staram się nad tym panować. Jest mi bardzo ciężko, każdy dzień to walka z samą sobą. Jak więc mam radzić sobie np. w szkole, kiedy nie radzę sobie z własną osobą? Tego po mnie nie widać, zwykle uważa się to wszystko za dziwne. Te problemy z koncentracją rzeczywiście mogą wynikać z problemów, z jakimi muszę się zmagać, ale ja naprawdę rozwiązywania ich nie mogę mieć na pierwszym planie. Jestem pod presją ze strony szkoły, muszę iść dalej, ale nie jestem w stanie. Proszę, podpowiedzcie mi co mogę zrobić. Tylko od razu mówię, że nie ma opcji wizyty u psychologa, stąd szukam innych rozwiązań.

[mgr Kamila Krocz]

Witaj nieskoncentrowana!

Twoje objawy są niespecyficzne, więc trudno postawić rozpoznanie, poza tym stawienie diagnoz przez Internet byłoby bardzo nieprofesjonalne. Problemy z nauką, z koncentracją, myśli samobójcze, autoagresja, unikanie towarzystwa, izolowanie się od innych, smutek, przygnębienie - to objawy, które mogą wskazywać na depresję, ale po diagnozę odsyłam do lekarza. Nie wiem, dlaczego wzbraniasz się przed konsultacją u psychologa. Obawiam się, że inne sposoby mogą pomóc na chwilę. Jeśli chcesz skutecznej pomocy i systematycznego wsparcia, warto porozmawiać z psychologiem, chociażby szkolnym. Psychologa obowiązuje dyskrecja, zatem nie musisz się obawiać, że ktoś się czegoś dowie na Twój temat, co chciałabyś ukryć. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

[Gość nieskoncentrowana]

Nie ma opcji żebym poszła do psychologa. Jednakże bardzo dziękuję Pani za odpowiedź. Pozdrawiam.