Czy to osobowość unikająca?

[bajkomat]

Jestem samotnikiem.Każde spotkanie przeżywam przez dwa dni.Na mój autobus szkolny czekam na podwórku,bo paraliżuje mnie myśl o ludziach na przystanku,w wyniku czego często się spóźniam na lekcje. idąc ulicą nie mogę przestać wymyślać odpowiedzi na obrażające zaczepki, które sama wymyślam,wydaję mi się,że kazdy o mnie rozmawia. Gdy przyjeżdża do mnie rodzina uciekam na dlugie spacery. Krępuje się w towarzystwie dziadków.
Moja nadopiekuńcza mama nie pozwala mi(mam 16 lat)jeździć samej do oddalonej o 5 km miejscowości, wymusza na mnie płaczem zmianę zdania. myślę że ma depresje.Często powtarza że gdzieś odjedzie i już do nas nie wróci.
Czy to sprawia,że boję się ludzi?Mam taki charakter czy to już choroba?

[empiryczna]

Witaj bajkomat ;)

Sądzę, z tego co napisałaś, że to jaka jesteś wynika ze wspomnianej nadopiekuńczości Matki. No i oczywiście tak jak u wszystkich z całego dzieciństwa. Prawdopodobnie jesteś pod tzw. "kloszem" . Osobowość unikająca? I tak i nie - bo jak sama piszesz chcesz jechać sama do jakiejś niezbyt odległej miejscowości, czyli jest w Tobie dążenie do samodzielności. Z drugiej strony czekając na autobus nie pojawiasz się na przystanku.

Nie jestem fachowcem - tu powinien się wypowiedzieć nasz ekspert, nasza Pani Kamila - ale wydaje mi się że zarówno Ty jak i Twoja Mama potrzebujecie pomocy fachowca. Porozmawiaj z Mamą na ten temat , dobrze?

Pozdrawiam serdecznie.

[bajkomat]

Dziękuję za odpowiedź. Spróbuje z nią porozmawiać

[Gość gosckk]

to ze dazy do samodzielnosci nie wyklucza osobowosci unikajacejj i prosze nie opowiadac takich bzdur a zaznajomic sie najpierw z objawami