Niespełnienie po ukończeniu nielubianego kierunku studiów

[Gość monia2609]

Mam 26 lat i kończę za rok studia. Dlaczego tak późno? Jestem humanistą a na siłe robiono ze mnie ścisłowca. Rodzice wcisnęli mnie na kierunek, który był dla mnie za trudny przez co powtarzałam dwukrotnie rok;( skończyłam pod presją te studia a próba rozmowy o rzuceniu kończyła się niepowodzeniem i aferą, bywały wyzwiska... potem był rok przerwy. Poszłam na mgr na inny pokrewny kierunek jednak nie leży to u moich zainteresowań, predyspozycji, umiejętności, itp. Chciałam być psychologiem. I sama nie wiem co teraz z tym robić bo już by w tym wieku za rok wypadało iść do pracy a nie bawić się w wiecznego studenta... Jak mogę sobie zrekompensować to niespełnienie?

[ka-wa]

Pewnie do końca się nie da...,nie musisz pracować w swoim zawodzie jeśli nie chcesz,
nowego kierunku to raczej nie będziesz zaczynać,ale jakieś studia podyplomowe ,zawsze,
czasu nie cofniesz,musisz iść do przodu ,szukaj pracy i myśl pozytywnie.

[mgr Kamila Krocz]

monia2609, jeżeli nie chcesz dalej studiować, bo uważasz, że wypadałoby pójść do pracy, pamiętaj, że zawsze możesz skorzystać z jakiegoś kursu czy studiów podyplomowych i się dokształcić w danej dziedzinie, która Cię interesuje. Psychologia jest tak naprawdę szeroką nauką i można zawsze robić coś w zakresie pedagogiki, HR, biznesu i zarządzania, coachingu, marketingu itd. Jeżeli Cię interesuje doszkalanie w kierunku psychologicznym, to odsyłam na stronę: http://www.podyplomowe.pl/. Tam możesz sprawdzić, czy po swoich kierunkowych studiach możesz podjąć dane studia podyplomowe. Ponadto masz pełen wykaz kierunków, w jakich można się kształcić. Naukę możesz podjąć, a to przecież nie przekreśla możliwości pracowania zawodowo, by mieć chociażby pieniądze na opłatę studiów podyplomowych. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

[franca]

Na razie możesz poszukać czegokolwiek żeby sobie dorobić, nawet na pół etatu, i oprócz tego wygospodarować sobie czas na kształcenie się w tym, co Cię interesuje.
A w ogóle to nie patrz na to, co wypada a co nie, tylko na to, które rozwiązanie jest dla Ciebie najbardziej optymalne.

[Gość Pangolin]

Droga Moniu !

Nie Ty pierwsza i nie ostatnia skończyłaś studia nie na wymarzonym kierunku ale na takim, który Cię średnio interesował albo i wcale. Jakieś dwa tygodnie temu pisała na forum Annabel, że jest po medycynie na rezydenturze ( a więc w odczuciu społecznym wielki sukces ) i że ma tego serdecznie dość, w podobnej sytuacji była Martynka, która też przestudiowała niekoniecznie to, co chciała a i niżej podpisany opowiadał wtedy, że chciał zostać lekarzem a jakoś nieopatrznie ukończył prawo.

Powiedzmy sobie szczerze - trzeźwo oceniasz sytuację - najwyższy czas byłoby popracować :) . Na Twoim miejscu nie wyrzekał bym się jednak marzeń. Dla chcącego nic trudnego. Znam panią, która ma obecnie ponad 40 wiosen, "odchowała" córkę i poszła w końcu na wymarzony kierunek studiów . Licencjat ma już za sobą i obecnie przebija się przez studia magisterskie. Uczy się świetnie i pęka ze śmiechu, bo za bardzo dobre wyniki w nauce dostaje stypendium ( a w czasie poprzednich studiów to się jej raczej nie zdarzało ).

A zatem przestań się martwić. Wszystko przed Tobą !!!!!!

pozdrawiam

Pangolin