Studiowanie z chłopakiem w tym samym mieście

[Gość monika54]

Hej może piszę to trochę w przypływie złości smutku i rozczarowania, ale sprawa wygląda tak że od ponad 2 lat chodzę ze swoim chłopakiem, studiujemy oboje w warszawie on na politechnice ja prywatnie, zrezygnowałam z studiów w lublinie bo on dostał się na wymarzony kierunek, a z drugiej strony jakoś nie wierzyliśmy że będziemy mogli się spokojnie uczyć będąc tak daleko od siebie. Teraz zastanawiam się czy dobrze zrobiłam. Mieszkamy razem więc dużo czasu spędzamy w swoje obecności. Jego kierunek jest wymagający więc dużo się uczy moja uczelnia mimo że prywatna też nie jest lekka ale zdecydowanie mniej mam nauki (wiadomo to jednak polibuda) mam też więcej hmm ...wolnego bym powiedziała np teraz na wszystkich św ja zaczęłam przerwę od wtorku, a właściwie w wyniki nie obecności wykładowców od pon, mimo to przyjechałam z nim do wawy na tydzień ( on zaczyna "ferie" od piątku ) bo mówił że mu będzie smutno be ze mnie i nie będzie się mógł skupić, już nie jeden raz tak było czy to na sesji czy innej przerwie że mimo że ja miałam wolne to zostawałam z nim, on tego na mnie nie wymusza, ale rzeczywiście gdy się uczy sam to często wypisuje do mnie sms bo nie może się skupić na nauce, a i dla mnie często jest to dobre bo gdy on się uczy to i ja, tylko że to męczące, bywa że siedzi w uczelni od 8 do 8 a ja w domu trochę się pouczę coś ugotuje a potem nudzę się. ost 2 dni wracał ok 20 i jeszcze uczył się do późna. Wczoraj obiecał że wróci wcześniej bo na ost wykłady nie musi iść i nie będzie się już musiał uczyć na srode, że pójdziemy do kina i na obiad i rzeczywiście przyszedł tylko że po pół h zadzwonił kolega mówiąc że jeśli chce żeby ten mu pomógł przy jakiejś pracy na ćwiczenia to mogą posiedzieć w ciągu wykładów te 2 h i to zrobić bo do 22 można to jeszcze oddać meilowo. Wkurzyłam się bo już mieliśmy wychodzić ale powiedziałam żeby szedł bo inaczej będzie miał trudniej na zaliczeniu jeśli tego nie skończy, powiedział że w zamian jutro się gdzieś wybierzemy, ale ja już powiedziałam że nie będę się umawia bo znowu może coś wypaść. Mogłam mu powiedzieć gdy się pytał żeby został bo się umówiliśmy,ale jakoś mi sumienie nie pozwalało. Teraz znowu siedzie sama i jest mi smutno, gdybym studiowała w lublinie może by było łatwiej bo z przyczyn wyższych nie mogła bym się z nim spotykać częściej niż pewnie wtedy gdy oboje wrócimy na jakiś weekend do rodzinnego miasteczka (pochodzimy z tego samego) a tak jestem niby z nim na co dzień ale jakoś go nie ma.
Co o tym sądzicie, bo możne to normalne a na mnie za dużo się złożyło i tak zareagowałam? jak powinnam się zachować po jego powrocie ? Nie jestem szczęśliwa z tego co się stało, ale też chyba nie powinnam się na nim wyładowywać :/

[mgr Kamila Krocz]

monika54, przeżywasz konflikt motywacyjny. Z jednej strony chcesz, by chłopak z Tobą spędzał więcej wolnego czasu, ale z drugiej strony, jeśli on ten wolny czas chce przeznaczyć na naukę, napisanie pracy, zrobienie projektu na studia etc., to rezygnujesz z Waszych wspólnych planów na rzecz jego nauki, zdając sobie sprawę, że to przecież "inwestycja w jego przyszłość, rozwój", ale jednocześnie odczuwając frustrację i zawód. Zaczynasz się wówczas zastanawiać, prawdopodobnie pod wpływem negatywnych emocji, czy słusznie postąpiłaś, rezygnując ze studiów w Lublinie i wybierając studia w Warszawie byleby tylko być z chłopakiem. Nie wiem, co Ci doradzić, bo tylko Ty masz moc, by rozwiązać swój wewnętrzny konflikt. Może znając Wasze grafiki na studiach, ustalcie dni, które są wolniejsze i przeznaczcie ten czas tylko dla siebie, na jakieś wyjście do kina, teatru czy na kolację? Wiadomo, że wszystkiego nie zaplanujecie, że czasem Tobie czy Twojemu chłopakowi może wypaść nagły projekt, konieczność pouczenia się do jakiegoś kolokwium, ale to jest wpisane w życie studenckie ;) Poza tym porozmawiaj ze swoim chłopakiem o tym, jak się czujesz w takich sytuacjach, jakie tutaj opisałaś. Może wspólnie znajdziecie pomysł na rozwiązanie tej sytuacji? Pozdrawiam i życzę powodzenia!

[ka-wa]

Ja bym na pewno nie rezygnowała z wyjazdu do domu jak mam wolne tylko niby dlatego ,że chłopak nie może się uczyć, jak mnie nie ma ,czy to nie przesada!?
Tu jest jakieś drugie dno...może on jest zazdrosny i woli Cię mieć stale przy boku,
jestem natomiast bardzo wyrozumiała jeśli chodzi o naukę i tu bym nie robiła problemu,ale spotykałabym się w wolnym czasie np.z koleżanką na kawę, czy na zakupy.